Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

....πλήρωση των θέσεων Βοηθών Επισκόπων


Διαβάζω αυτές τις μέρες τις ανακοινώσεις της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στον ιστότοπο romfea.gr και μεταξύ άλλων βλέπω εκλογές για την πλήρωση θέσεων Βοηθών Επισκόπων σε κάποιες Μητροπόλεις, συγκεκριμένα 6 (Νόμος 1951/1991). Και διατυπώνω ως απλός πιστός κάποιες ερωτήσεις:

1. Γιατί και η δική μας μητρόπολη να μην έχει ένα βοηθό Επίσκοπο να βοηθάει τον πολιό ποιμενάρχη μας στα Λειτουργικά, ποιμαντικά του καθήκοντα;
2. Σε τι εξυπηρετεί τελικά ο θεσμός των Βοηθών Επισκόπων;
3. Ποιος ή ποιοι αποφασίζουν για την δημιουργία θέσεων βοηθών επισκόπων;;

γιατί τελικά αν κάποια από τις μητροπόλεις έχει ανάγκη βοηθό επίσκοπο μάλλον είναι και η δική μας και έχουμε και ικανόν άνθρωπο γι αυτήν την θέση.- έτσι για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους......


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Στην Κεφαλονιά ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος στις 20 Οκτωβρίου


Στις 19,20,21 Οκτωβρίου επι τη ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γερασίμου, αναμένονται στη Κεφαλονιά, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και οι σεβασμιώτατοι Μητρωπολίτες Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος, Πατρών Χρυσόστομος και Σύρου Δωρόθεος. Η άφιξη των Ιεραρχών αναμένεται στη Σάμη - όπου θα κατευθυνθούν στην εκκλησία της πόλης.- Εν συνεχεία στο Αργοστόλι, όπου εκεί προβλέπεται να γίνει η επίσημη υποδοχή.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Ἡ Ἱερά Μονή Ὑπεραγίας Θεοτόκου ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ πληροφορεῖ τό φιλέορτον καί χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς ἱερᾶς μητροπόλεως, ὃτι καί ἐφέτος Θὰ ἑορτάσει μεγαλοπρεπῶς τὴν ἱερά μνήμη τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, τὴν ἱερά μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ καὶ τὴν κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Παναγίας τῆς Βλαχέρνας κατά τὸ κάτωθι πρόγραμμα:

Κυριακή 28 Ἰουνίου 2009
ὣραν 9:00μ.μ. Πανηγυρική ἁγρυπνία ἐπί τῇ ἱερά μνήμῃ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου & Παύλου στό ὀμώνυμο παρεκκλήσι .

τρίτη 30 Ἰουνίου 2009
ὣραν 06:00μ.μ. Πανηγυρικός Εσπερινός ἐπί τῇ ἱερά μνήμῃ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ στό ὀμώνυμο παρεκκλήσι.
Τετάρτη 1 Ἰουλίου 2009
ὣραν 07:00π.μ. Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ἐπί τῇ ἱερά μνήμῃ τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ στό ὀμώνυμο παρεκκλήσι.

Τετάρτη 1 Ἰουλίου 2009
ὣραν 9:00μ.μ. Πανηγυρική ἁγρυπνία τῆς Παναγίας τῆς Βλαχέρνας.


ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Ο χαιρετισμός του προέδρου της Δημοκρατίας στα εγκαίνια του μουσείου της Ακρόπολης.


"Σήμερα ο κόσμος όλος μπορεί να δει συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα γλυπτά του Παρθενώνα. Κάποια λείπουν. Είναι ώρα να επουλωθούν οι πληγές του μνημείου με την επιστροφή των μαρμάρων που του ανήκουν", με αυτή τη φράση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση για την ανάγκη επιστροφής των μαρμάρων που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, στον "φυσικό" τους χώρο. Φανερά συγκινημένος, ο κ. Παπούλιας τόνισε ότι η Ελλάδα με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης: "Αποδεικνύει το σεβασμό της προς την ιστορία. Και προσπαθεί να αποδώσει, με ένα σπουδαίο έργο, το δέος και τη συγκίνηση που γεννιούνται στη ψυχή κάθε ανθρώπου, όταν υψώνει το βλέμμα και αντικρίζει τον Παρθενώνα".

Αναλυτικά, ο χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας:

"H Eλλάδα σήμερα δεν παρουσιάζει στον υπόλοιπο κόσμο απλώς ένα σύγχρονο μουσείο και ένα οικουμενικό μνημείο. Αποδεικνύει το σεβασμό της προς την ιστορία. Και προσπαθεί να αποδώσει, με ένα σπουδαίο έργο, το δέος και τη συγκίνηση που γεννιούνται στη ψυχή κάθε ανθρώπου, όταν υψώνει το βλέμμα και αντικρίζει τον Παρθενώνα. Ο Παρθενώνας είναι ένα μεγαλοπρεπές μνημείο που οικοδομήθηκε για να τιμήσει τις σπουδαιότερες των αρετών, αυτές που αντιπροσώπευε η λατρεία προς τη θεά Αθηνά. Είναι επιβλητικός, αλλά υμνεί το μέτρο. Τα μάρμαρά του ακτινοβολούν στον ελληνικό ήλιο όπως η γνώση και η σοφία. Και η αρμονία στην κατασκευή του μας δείχνει πως η απλότητα μπορεί να συναντηθεί με την τελειότητα. Τα μηνύματα και οι συμβολισμοί του ιερού βράχου της Ακροπόλεως ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και μεταφέρουν σε κάθε γωνιά του κόσμου την ουσία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού: Δημοκρατία, γνώση, λιτότητα, αισθητική. Για εμάς τους Έλληνες είναι κάτι παραπάνω. Είναι η ταυτότητά μας και η περηφάνια μας.

Σήμερα ο κόσμος όλος μπορεί να δει συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα γλυπτά του Παρθενώνα. Κάποια λείπουν. Είναι ώρα να επουλωθούν οι πληγές του μνημείου με την επιστροφή των μαρμάρων που του ανήκουν.

Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας εδώ σήμερα".

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

ΑΓΡΥΠΝΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ


Ἡ Ἱερά Μονή Ὑπεραγίας Θεοτόκου ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ πληροφορεῖ το φιλέορτον καὶ χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς ἱερᾶς μητροπόλεως, ὃτι καί ἐφέτος Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009 παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς Παναγίας ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ θὰ πραγματοποιήσῃ ἱερὰ πανηγυρική ἁγρυπνία.

Αἱ ἀκολουθείαι τῆς ἁγρυπνίας (Ἐσπερινός- Ὂρθρος καί πανηγυρική Θεία Λειτουργία) θὰ ξεκινήσουν περί ὣραν 09:00μ.μ. Ἐν συνεχεῖᾳ θὰ προσφερθεῖ ἑόρτιον κέρασμα ὑπό τῶν μοναζουςῶν τῆς Ἱεράς Μονής.


ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ.

Γενέθλιος ημέρας της Εκκλησίας



Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής μίλησε ένας.Ο Πέτρος. Και είλκυσε τρείς χιλιάδες ψυχές.Στην εποχή μας μιλούν για το Χριστό περισσότεροι από τρείς χιλιάδες κήρυκες και είναι ζήτημα εάν καταφέρνουν να ελκύσουν στον Χριστό έναν. Γιατί; Γιατί λείπουν από τον λόγο τους οι πύρινες γλώσσες της Πεντηκοστής. Η φωνή και η αύρα του Αγίου Πνεύματος...

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν....


Ο Κύριος βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ την τελευταία ημέρα της μεγάλης εορτής της Σκηνοπηγίας. Οι Ιουδαίοι συμμετείχαν στην εορτή αυτή για να θυμούνται την πορεία των προγόνων τους από την Αίγυπτο στη γη της Επαγγελίας. Γι’ αυτό και επί επτά ημέρες έμεναν σε σκηνές. Την τελευταία και πιο επίσημη ημέρα της εορτής, έκαναν αναπαράσταση της εισόδου στη γη της Επαγγελίας. Οι ιερείς έπαιρναν νερό από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και προχωρούσαν προς το Ναό ραντίζοντας το θυσιαστήριο και τα πλήθη.
Αυτή λοιπόν την τελευταία ημέρα της εορτής, ο Κύριος, παίρνοντας αφορμή από τις τελετές της εορτής, άρχισε να διδάσκει με ζωηρή φωνή τα πλήθη λέγοντας: Εάν κανείς αισθάνεται πόθο και δίψα πνευματική, ας έρχεται σε μένα και ας πίνει. Κοντά μου θα βρει ανάπαυση ἡ ψυχή του. Από τα βάθη της ψυχής του θα τρέξουν ποταμοί αστείρευτου νερού.
Ὁ Κύριος βέβαια με τα λόγια αυτά εννοούσε το Άγιο Πνεύμα, το Οποίο μετά την Πεντηκοστή θα έπαιρναν όσοι θα πίστευαν σ’ Αυτόν. Διότι ἡ Χάρις του Αγίου Πνεύματος, που μεταδίδει νέα και θεϊκή ζωή, δεν είχε ακόμη δοθεί σε κανένα. Διότι ο Ιησούς δεν είχε ακόμη δοξασθεί με το Πάθος του και την Ανάληψή του.
Γιατί όμως ο Κύριος παρομοιάζει το Άγιο Πνεύμα με νερό αστείρευτο που αναβλύζει μέσα από την ψυχή του ανθρώπου; Διότι όταν ἡ Χάρις του Αγίου Πνεύματος έρχεται στην ψυχή κάθε βαπτισμένου και χρισμένου πιστού, προσφέρεται ασταμάτητα. Αναβλύζει διαρκώς, δεν αδειάζει ποτέ, ρέει σταθερά και ανεξάντλητα όπως το ποτάμι.
Και ποιο έργο επιτελεί; Το Άγιο Πνεύμα ως ύδωρ ζων είναι ἡ αιτία της πνευματικής μας ζωής. Ἡ Χάρις του Αγίου Πνεύματος αρχικά σαν ένα ρεύμα ισχυρό καταρρίπτει μέσα στις ψυχές μας κάθε αντίσταση, κάθε πάθος. Καθαρίζει κάθε τι ρυπαρό και αμαρτωλό. Και ταυτόχρονα δροσίζει ως ύδωρ διαυγές και άφθονο τις ψυχές μας, τις μαλακώνει, τις ποτίζει και τις καθιστά καρποφόρες σε έργα αρετής. Εμπνέει αγαθές διαθέσεις και ιερά συναισθήματα, και αντίστοιχες ενέργειες και πράξεις. Ενδυναμώνει την ψυχή μας ώστε να ζούμε μία αγία ζωή. Μας μεταμορφώνει και μας αναγεννά, γεμίζει το εσωτερικό μας με όλους τους δικούς της καρπούς, τους καρπούς των αρετών και της αγιότητας. Και καθιστά κι εμάς πηγές ανεξάντλητες ύδατος ζώντος προς τους συνανθρώπους μας.

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

" Mια πρωτότυπη ιδέα... "

" Συντονείστε τους Διαδικτυακούς σας δέκτες στο www.anaplastiki.gr,
την Παρασκευή 29 Mαΐου 2009 και ώρα 22:00 μ.μ. για να ακούσετε και να συμμετάσχετε στην 7η ζωντανή διαδικτυακή εκπομπή της Αναπλαστικής Σχολής Πατρών " .

Θέμα της Εκπομπής:
" 556 Χρόνια από την
Άλωση της Πόλης... "

www.anaplastiki.gr

Στηρίξτε τους....

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Η Αναστάσιμη Βάπτιση του Ματθαίου.

Είναι κάποιες φορές που θες να εξωτερικεύσεις τα συναισθήματα σου, όχι απλώς για να μάθει ο κόσμος τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και πήρες και συ μέρος σε αυτά, αλλά για να εκφράσεις και να μοιραστείς τη χαρά που νιώθεις, με όλους. Αυτό συνέβη και σε μένα σήμερα Σαββάτο της Διακαινησίμου στο όμορφο χωριό των Χαυδάτων και αυτή είναι η αιτία που γράφω τούτο το άρθρο.
Και ο τίτλος αμέσως πληροφορεί τον αναγνώστη για το γεγονός, για μια βάπτιση. Βάπτιση που εμένα δεν μου φάνηκε συνηθισμένη. (στα 15 χρόνια στο ψαλτήρι πρέπει να έχω βαφτίσει με τον εφημέριο μου γύρω στα 200 παιδιά). Ίσως εγώ να μην ήθελα να την δω με τα μάτια που βλέπω καθημερινά. Ίσως σε αυτήν τη βάφτιση, μέσα και στο Αναστάσιμο κλίμα να άνοιξαν και τα μάτια της ψυχής μου και να αισθάνθηκα αμυδρά, πολύ λιγότερο και από τον Ησαΐα τον παράδεισο, εγώ ο ελάχιστος.
Αξίζει όμως να εκθέσω στην αγάπη σας τα γεγονότα, όπως αυτά συνέβησαν. Αξίζει και έχει ενδιαφέρον αλλά και άφθονη τη χάρη του Θεού.
Ο Ματθαίος ένα παιδάκι μαθητής της δευτέρας δημοτικού σήμερα, θέλει να γίνει νεοσύλλεκτος στρατιώτης του Χριστού και να λάβει και αυτός το υπέρ παν όνομα. Γραφειοκρατικές ατραποί και οικογενειακοί λόγοι στέκονται εμπόδιο περίπου ενάμιση χρόνο σε αυτή του την επιθυμία. Αυτός όμως θέλει να γίνει χριστιανός. Έρχεται στην εκκλησία προσεύχεται, όπως ξέρει, σε Αυτόν που σταυρώθηκε για αυτόν και τον παρακαλεί όπως μου είπε να γίνει χριστιανός. Στέκεται και κοιτάζει τα άλλα παιδιά που μεταλαμβάνουν Σώμα και Αίμα Χριστού όταν ο εφημέριος προσκαλεί «Μετά φόβου θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όμως εκείνος με ένα βλέμμα λυπημένο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόσκληση γιατί ακόμα δεν έχει αναγεννηθεί δι ύδατος και Πνεύματος.
Το παραπάνω γεγονός ήταν εκείνο που σαν λόγχη πέρασε από τη καρδιά μου και στάθηκε η αφορμή, ώστε να μην χάσω την ευκαιρία με τον ερχομό του παπά Αντώνη στη γενέτειρα του, να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του Ματθαίου. Και ο παπά Αντώνης ανταποκρίθηκε. Με τον ερχομό του την Μεγάλη εβδομάδα είπε στο Ματθαίο: «παρακάλεσε το Χριστό που παθαίνει μέχρι θανάτου για όλους μας και θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου». Δεν μου φάνηκε ακατόρθωτο το να γίνει μια βάπτιση. Όμως μέσα μου αγωνιούσα, γιατί ένας αδελφός μου θέλει το Χριστό και η γραφειοκρατία τον εμποδίζει από τον Νυμφίο της Εκκλησίας!!!
Τελικά την Μεγάλη Παρασκευή ο Δεσπότης πάντων μπορεί να ήταν στο μνημείο όμως άκουσε την προσευχή του Ματθαίου και ο παπά Αντώνης όρισε τελικά την ημέρα της Βαπτίσεως Σαββάτο της Διακαινισίμου.
Και ο Ματθαίος περίμενε και έλπιζε και μαζί με αυτόν και γω, να μεταλάβουμε από το κοινό ποτήρι εν τω συνδέσμω της Αγάπης τον σταυρωθέντα και Αναστάντα Χριστό.
Και σήμερα που η εκκλησία τιμά τον άλλο Ευαγγελιστή τον Απόστολο Μάρκο έγινε αυτό για το οποίο προσεύχονταν. Παρακάλεσα μόνο το παπά Αντώνη και τον παπά Γεράσιμο να λειτουργήσουμε προηγουμένως ώστε μετά την Βάπτιση να μην στερηθεί και την μεγαλύτερη χαρά, αλλά να μεταλάβει!!!!
Έτσι και έγινε κατά τις 8 αρχίσαμε την ακολουθία του Όρθρου και στις 9 την Θεία Λειτουργία. Σε όλο το μυστήριο παρατηρούσα την αγωνία στο πρόσωπο του. Αισθάνονταν ότι η σημερινή μέρα είναι η δική του μέρα, η μέρα της δικής του προσωπικής Ανάστασης και αναγέννησης. Καταλάβαινε ότι ο Χριστός που πέθαινε πάνω στο Σταυρό την προηγούμενη Εβδομάδα πέθαινε και γι αυτόν. Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία πήγε στο σπίτι του για να έρθει με την μητέρα του για να συνταφεί και να συναναστηθεί με το Χριστό.
Όταν έφτασαν τον κράτησα από το χέρι και τον προσέφερα στους 2 ιερείς , που περίμεναν ντυμένοι στα λευκά, έτοιμο για την Βάπτιση του. Και έτσι άρχισε το μυστήριο. Πράγματι φαινόνταν να κατέβαινε ο ουρανός στη γη. Τελούνταν ένα μυστήριο με απλότητα χωρίς ιδιαίτερες ετοιμασίες και φτιασιδώματα χωρίς μπαλόνια και πολύχρωμα σχέδια αλλά με το άκτιστο φως της Αναστάσεως το οποίο έλαμπε στο πρόσωπο του μικρού Ματθαίου. Εν τη απλότητι μεγαλοπρέπεια!!! Και ξεκίνησε ο παπά Αντώνης «Επιτίθημι την χείραν μου επί τον δούλον σου Ματθαίον…» Ο Ανάδοχος κυρ Γιώργος και εμείς κοιτάγαμε τον μικρό, ο οποίος με σκυμμένο το κεφάλι άκουγε όσα του έλεγαν οι ιερείς. Απαντούσε ότι αποτάσσεται το διάβολο και τα έργα του και ότι συντάσσεται με το Χριστό. Και ο Χριστός τον προσκάλεσε προς το Άγιο Βάπτισμα. Λαδώθηκε από τον παπά Αντώνη στο σώμα για να είναι δυνατός και υγιής, στα αυτιά για να ακούει το Λόγο του Θεού, στα πόδια για να πορεύεται τα διαβήματα του Χριστού, στα χέρια για να θυμάται ότι είναι δημιούργημα του Θεού και να δημιουργεί το αγαθό. Λαδώθηκε και από τον ανάδοχο του έλαιον αγαλλιάσεως για να γλιστρά από τις παγίδες και τα πάγανα του μισαρού διαβόλου. Και μπήκε στην κολυμβήθρα σε νερό αγιασμένο και ζωντανό δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Όλοι πάγωσαν και πρώτη η μητέρα του. Όλοι συγκινήθηκαν γιατί όλοι θέλαμε να βαπτιστεί να γίνει αδελφός μας. Πρώτη φορά είδα δάκρυ σε βαφτίσι και αναλογίστηκα ότι το παιδί όπως λέει και ο Απόστολος πέθανε, συνετάφηκε δια του βαπτίσματος εις τον θάνατον και αναγεννήθηκε για να περιπατήσει εν καινότητι ζωής. Βάπτίστηκε εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Έλαβε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος καθώς ο παπά Αντώνης τον μύρωνε με Άγιο Μύρο από την μητέρα Εκκλησία και ενδύθηκε καινούρια ρούχα. Τέλος φόρεσε το τρόπαιο της νίκης τον ζωοποιό Σταυρό του Χριστού, πάνω στον οποίο έβλεπε την Μεγάλη Παρασκευή να κρεμιέται η ζωή των Απάντων. Τον φέρει με καμάρι στο λαιμό του και καμαρώνει γιατί καταξιώθηκε της μεγάλης δωρεάς. Ω Δεσπότου φιλανθρωπία!!!!.
«Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε» έψαλλε ο παπά Αντώνης «Χριστόν ενεδύσασθε». Το άκουσε ο Ματθαίος και στη Λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου μα δεν μπορούσε να το ζήσει. Τώρα όμως το ζει μέσα στην Αναστάσιμη χαρά. Το ζει για τον ίδιο τον εαυτό του καταλαβαίνει ότι ντύθηκε το Χριστό. Και ο ανάδοχος του, ψέλνει τον Απόστολο έχοντας δίπλα του το παιδί που αναγέννησε με οδύνη. Και όταν τελειώσε η ανάγνωση του Αποστόλου, ο Ματθαίος σκύβει το κεφάλι για να ακούσει και να ευαγγελιστεί από τον Ευαγγελιστή που φέρει το όνομα του να λέγει ότι ο Χριστός στον οποίο προσευχόταν και θα προσεύχεται θα είναι μαζί του εως της συντελείας του αιώνος.
Δοξάζουμε οι ψάλτες τον Κύριο και Θεό των όλων και ο παπά Αντώνης τον προσκαλεί να ζήσει αυτό που έχει στερηθεί τόσο καιρό. Μετά φόβου Θεού πίστεως και Αγάπης προσέλθετε. Για πρώτη φορά θα κοινωνήσει τον Χριστό. Έλαμπε το πρόσωπο του. Παρέστηκαν χιλιάδες Αρχαγγέλων και μυριάδες Αγγέλων, τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ, εξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά.
Έκδηλη όχι μόνο η δική μου χαρά αλλά και η χαρά ολών, ο κόσμος συνέχιζε να δακρύζει αυθόρμητα για ένα παιδί που λίγο χρόνο το ζουν αλλά είναι σαν να το ξέρουν τόσο πολύ. Έκδηλη και η χαρά του παπά Γεράσιμου ο οποίος μου λέγει: «Θα τον εισάγουμε στο Ιερό και θα ψάλλουμε το Άγιοι Μάρτυρες και το Δόξα σοι Χριστέ» αφ ενός μεν για τον αγώνα του αφ ετέρου για την χαρά του. Και πράγματι εκεί ουρανοποιήθηκε το ιερό του Αγίου Νεκταρίου. Έλλαμψεν η χάρις σου Κύριε, έλλαμψεν ο φωτισμός. Αύτη η πίστις ημών η νικήσασα τον κόσμον. Αύτη η πίστις των Αποστόλων, των πατέρων, των Αγίων. Τις Θεός μέγας ως Ο Θεός ημών.
Ίσως εσύ αναγνώστα να τα κρίνεις υπερβολικά. Έτσι όμως εγώ τα έζησα με τα μάτια της ψυχής μου, ώστε σε αυτό το ταπεινό βαφτίσι να δω το μυστήριο και να ζήσω την Βασιλεία των Ουρανών.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Πρόγραμμα Ακολουθιών Μεγάλης Εβδομάδος Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου Κορωνάτου Παλικής

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ & ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 11-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 9:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 12-4-2009
Ώρα 8:00π.μ. – 11:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Ώρα 5:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Εσπερινός και Α΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 13-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 8:30π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Β΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 14-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 8:30π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Γ΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 15-4-2009
Ώρα 8:00μ.μ. Μυστήριον του ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ.
Ώρα 9:00π.μ. – 11:00π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία χοροστατούντος και ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σπυρίδωνος.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 16-4-2009
Ώρα 4:30μ.μ. – 7:00μ.μ. Όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής. Ακολουθία των Παθών (12 ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ).

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17-4-2009
Ώρα 5:00μ.μ. – 6:30μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού της Αποκαθηλώσεως.
Ώρα 10:30μ.μ. – 00:15π.μ. Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου, εγκώμια έξοδος του επιταφίου και η περιφορά αυτού εντός της Ιεράς Μονής εν συνεχεία το τροπάριο "Τον ήλιο κρύψαντα...." και η Α' Ανάστασις.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18-4-2009
Ώρα 12:15π.μ. – 2:00π.μ. Ακολουθία της Αναστάσεως και εν συνεχεία η νυχτερινή Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 19-4-2009
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Εσπερινός της ΑΓΑΠΗΣ.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 20-4-2009
Ώρα 8:00π.μ. – 11:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία χοροστατούντος και ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σπυρίδωνος.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

Ο σταυρωθείς και Αναστάς Κύριος η μόνη αλήθεια (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος της Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Καθώς ο Κύριος πορεύε­ται στο εκούσιο Πάθος για μας και για την σωτηρία μας, οδηγείται και ενώπιον του Πιλάτου για ανάκρισι και τελική έγκρισι της θανατικής ποινής, που του επέβαλε το Συνέδριο των Ιουδαίων.Ο Πιλάτος, άνθρωπος με φιλοσοφικές αναζητή­σεις, όταν άκουσε από τον Κύριο ότι η βασιλεία Του δεν είναι εκ του κόσμου τούτου και ότι ήλθε να μαρτυρήση «τη αληθεία», δη­λαδή να φανερώση την αλήθεια, ερώτησε: «Τι εστίν αλήθεια» (Ιωάν. ιη' 38). Δεν περίμενε την απάντησι, προφανώς, γιατί ήξερε ότι κανένας φιλόσο­φος δεν μπόρεσε να δώση ικανοποιητική απάντησι. Πολλώ μάλλον δεν περίμε­νε την απάντησι από ένα υπόδουλο στους Ρωμαίους Εβραίο, που οι συμπατριώται του τον έκριναν ένοχο θανάτου. Αλλά και ο Ιησούς παρότι πολλές φο­ρές ωμίλησε για την απο­στολή Του να φέρη στον κόσμο την Αλήθεια, δεν απήντησε στον Πιλάτο. Ο Πιλάτος δεν έλαβε απά­ντησι, γιατί δεν ερώτησε σωστά. Εάν ερωτούσε όχι «τι εστίν αλήθεια» αλλά «τίς εστίν Αλήθεια», θα ελάμβανε την απάντησι: «Εγώ ειμί η Αλήθεια» (Ιω­άν. ιδ΄ 6).Γράφει ο π. Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Η επιστήμη και η φιλοσοφία θέτουν στον εαυτό τους το ερώτη­μα «τί εστίν αλήθεια», ενώ η γνήσια χριστιανική συνείδηση αποτείνεται προς την αλήθεια ρωτώντας «τίς». Οι εκπρόσωποι της επιστή­μης και της φιλοσοφίας συ­χνά θεωρούν τους χριστια­νούς ονειροπόλους χωρίς βάθος, ενώ για τον εαυτό τους έχουν τη γνώμη πως πατούν σε στέρεη βάση και γι’ αυτό αυτοαποκαλούνται «θετικιστές». Κατά παρά­δοξο τρόπο δεν αντιλαμ­βάνονται τον αφηρημένο χαρακτήρα που έχει το «τί» τους. Δεν καταλαβαί­νουν πως η Αλήθεια, η συ­γκεκριμένη, η απόλυτη, μπορεί να είναι μόνο «τίς» και σε καμμία περίπτωση «τί». Γιατί η Αλήθεια δεν είναι ένας θεωρητικός τύ­πος ή μία αφηρημένη ιδέα, αλλά η Αυτοζωή, το «Εγώ ειμι» (Ιωάν. η΄ 58), («Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», σελ. 119).Πράγματι, ο Κύριος δεν ενηνθρώπησε για να εισηγηθή μία νέα φιλοσοφική πρότασι για την αλήθεια ή έστω και μία νέα ηθική συ­μπεριφορά ή μία νέα μετα­ξύ άλλων θρησκεία, αλλά για να φέρη στον κόσμο σαρκωμένη την Αλήθεια, τον εαυτό Του. Εκτοτε για τους Χριστιανούς η Αλή­θεια είναι ο Χριστός. Κατά τον Αγιο Ιωάννη τον Θεο­λόγο και Ευαγγελιστή: «ο νόμος δια Μωϋσέως εδό­θη, η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο» (Ιωάν. α΄ 17).Και επειδή ο Χριστός είναι η Αλήθεια, ελευθερώ­νει από την πλάνη και άγνοια και σώζει τον άνθρωπο: «γνώσεσθε την Αλήθειαν, και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν. η΄ 32). Υπάρχουν πολλές απόψεις για την αλήθεια, αλλά ένας μόνος είναι η Αλήθεια.Αυτόν τον Χριστό - Αλή­θεια προεφήτευσαν οι Προφήται, εκήρυξαν οι Απόστολοι, ωμολόγησαν οι Μάρτυρες, εδογμάτισαν οι Πατέρες.Αυτός ο Χριστός είναι «φως εκ φωτός, Θεός αλη­θινός εκ Θεού αληθινού, ομοούσιος με τον Πατέ­ρα».Αυτός ο Χριστός ένωσε, τελικά και αδιάσπαστα, την θεία φύση με την ανθρώπι­νη φύσι στην υπόστασί Του, στο ένα πρόσωπό Του, στο πρόσωπο του Λό­γου.Αυτός ο Χριστός είναι η Αλήθεια, γιατί με τον θάνα­τό Του νικά τον θάνατό μας και με την Ανάστασί Του μας χαρίζει την αιώνιο ζωή.Αυτήν την Χριστοαλήθεια δεν μπορούμε να την συμβιβάσουμε με τις «αλήθειες» των άλλων θρη­σκειών και άλλων πίστεων. Ο Χριστός είναι όλη η Αλήθεια. Δεν είναι η μισή Αλήθεια, που πρέπει να συμπληρωθή από άλλες αλήθειες.Έχοντας αυτήν την πίστι και ο μεγάλος Ντοστογιέφσκη έγραψε: «Πιστεύω ότι ο Χριστός είναι η Αλή­θεια, αλλά εάν με πείση κα­νείς ότι ο Χριστός δεν είναι αλήθεια, εγώ θα προ­τιμούσα να είμαι με τον Χριστό παρά με την αλή­θεια». Ο Ντοστογιέφσκη και όλοι οι άλλοι πιστοί Χρι­στιανοί πράγματι προτι­μούμε, πιστεύουμε στην προσωποποιημένη και σαρ­κωμένη Αλήθεια και όχι σε κάποιες απρόσωπες αλή­θειες, ιδέες.Στην Ρωσία, στα χρόνια του μαχητικού αθεϊσμού, κάποιος κομματικός παράγων προσπάθησε με μία «επιστημονική» ομιλία του να πείση το ακροατήριό του ότι η Ανάστασις του Χριστού είναι μύθος. Ενό­μισε ότι όλοι επείσθησαν. Όταν ερώτησε, εάν κάποι­ος έχη να ειπή κάτι, εζήτησε τον λόγο ένας ευσεβής Ρώσος, ο οποίος είπε δύο λέξεις μόνον: «Χριστός Ανέστη». Όλο το ακροα­τήριο εβροντοφώνησε: «Αληθώς Ανέστη». Η σαρ­κωμένη Αλήθεια, ο Χρι­στός, ενίκησε τις «αλήθει­ες» του κόσμου τούτου.Οι σταυρωταί του Κυρίου προσπάθησαν να κρύψουν το γεγονός της Αναστάσε­ως και να συκοφαντήσουν τους μαθητάς ότι έκλεψαν τον Κύριο από τον Τάφο. Δεν μας είπαν όμως πως αυτοί, οι κατ' αυτούς απα­τεώνες μαθηταί, εκήρυξαν τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο σε όλο τον κόσμο και για την αγάπη Του υπέστησαν διωγμούς, βασανιστήρια και φρικτούς θανάτους.Η ιστορία επαναλαμβά­νεται. Σύγχρονοι σταυρω­ταί του Κυρίου συκοφα­ντούν τον Αναστάντα Κύ­ριο. Προσπαθούν να τον γελοιοποιήσουν, χρησιμο­ποιώντας τον τύπο, τα ρα­διόφωνα, τις τηλεοράσεις, το διαδίκτυο. Κυκλοφο­ρούν Dvd-video με βλάσφη­μες, ψευδείς και αναπόδεικτες κατηγορίες κατά του Κυρίου, που δια μεγάλων καθημερινών εφημερίδων και περιοδικών μπαίνουν σε κάθε σπίτι, ώστε μικροί και μεγάλοι να κλονίζωνται στην πίστι τους, αφού δεν υπάρχει και η δυνατότης να ακούσουν και την άλλη άποψι. Αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί και η νεοποχίτικη πανθρησκειακή κίνησι του συγκρητιστικού Οικου­μενισμού, που προσπαθεί να εξισώση τον Θεάνθρω­πο Κύριο και την Αγία μας Ορθόδοξο πίστι με τις άλλες θρησκείες και άλλες ομολογίες.Φοβεροί εχθροί της Εκκλησίας υπήρξαν οι αιρέσεις. Φοβερώτερος όλων είναι ο Συγκρητισμός, δηλαδή η ανάμιξις και σχετικοποίησις κάθε πί­στεως. Υποβαθμίζει, μειώ­νει, υποσκάπτει όχι κάποιο από τα δόγματα αλλά όλα τα δόγματα, δηλαδή όλη την Αλήθεια, τον Θεάν­θρωπο Κύριο, για να ανοίξη τον δρόμο στην Πανθρησκεία της Νέας Εποχής, με την πίεση των ισχυρών της γης.Η απάντησίς μας σ’ αυτόν τον γενικευμένο πό­λεμο κατά της Αληθείας -Χριστού θα πρέπη να είναι η με παρρησία ομολογία μας ότι μόνος ο Χριστός είναι η μόνη Αλήθεια και γι’ αυτό ο Σωτήρ του κόσμου, και μόνον η Αγία Ορθόδο­ξος Εκκλησία είναι η αληθι­νή, αποστολική, ακαινοτόμητη συνέχεια της Μιας, Αγίας, Καθολικής Εκκλη­σίας των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέ­ρων.Ομολογούμε την πίστι μας, έστω και εάν γι’ αυτήν την ομολογία υφιστάμεθα ή θα υποστούμε στο μέλλον εντονώτερο κοινωνικό αποκλεισμό.Καιρός μαρτυρίας και μαρτυρίου για την ομολο­γία του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Χριστού, της Αυτοαληθείας και σωτη­ρίας μας.

Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη!

(Πηγή: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» 5/4/2007)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=584

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Σύσκεψη στο Γραφείο του Νομάρχη με θέμα την άφιξη των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Φανέντων στη Σάμη.


Την Τρίτη 24 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε μετά από αίτημα του Μητροπολίτη συνάντηση – σύσκεψη στο Γραφείο του Νομάρχη με θέμα την άφιξη των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Φανέντων στη Σάμη.
Τονίστηκε η σπουδαιότητα για το Νομό μας του γεγονότος, η μεγάλη Θρησκευτική, Ιστορική και πολιτιστική αξία του.
Σε αυτή την σύσκεψη συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κ.κ. Σπυρίδων, ο Πρωτοσύγκελος Π. Φωκάς, ο Εφημέριος της Σάμης Π. Χρυσόστομος, ο Δήμαρχος Σάμης κ. Ε. Βαλέττας, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Σάμης κ. Π. Δρακουλόγκωνας και ο Νομαρχιακός Σύμβουλος Διονύσης Σπαθής. Εισηγητής ήταν ο Πατέρας Γεώργιος Αντζουλάτος που έχει πραγματοποιήσει επί σειρά ετών την σχετική έρευνα.
Αποφασίστηκε η υποδοχή των Ιερών Λειψάνων να γίνει στο λιμάνι της Σάμης με την δέουσα λαμπρότητα και την ανάλογη θρησκευτική ευλάβεια.
Ο Νομάρχης συνεχάρη την Ιερά Μητρόπολη και τον Πατέρα Αντζουλάτο για τις πολύχρονες προσπάθειες και τόνισε ότι η Νομαρχία θα είναι αρωγός στην όλη προσπάθεια συνεργαζόμενη με την Ιερά Μητρόπολη, τον Δήμο Σάμης και όλους τους φορείς του Νομού μας.
Τόνισε την αξία ενημέρωσης των πολιτών καθώς και την διοργάνωση μίας επιστημονικής ημερίδας στο Αργοστόλι πριν την άφιξη των Ιερών Λειψάνων.
Κοινή πεποίθηση είναι ότι η συμμετοχή όλων των Αρχών, Φορέων και των πολιτών του Νομού μας θα λάβει καθολικό χαρακτήρα.

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο Άγιος νεομάρτυς Ευγένιος

" Mια ιστορία άγνωστη... "

O νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ ήταν στρατιώτης στον πρώτο πόλεμο της Τσετσενίας επί επαράτου Γέλτσιν. Συνελήφθη από τσετσένους αντάρτες, βασανίστηκε, σφάχτηκε σαν αρνί και αποκεφαλίστηκε όταν αρνήθηκε να γίνει μουσουλμάνος , όπως είπε ακόμα και ο ίδιος ο δήμιος στη μητέρα του.Αποκεφαλίστηκε το 1996 τη μέρα που γινόταν 19 ετών.Παρόλο ότι δεν μεγάλωσε σε ένα ευσεβές περιβάλλον δεν αποχωριζόταν ποτέ τον μικρό σταυρό που του είχε χαρίσει η γιαγιά του στα 11α γενέθλια του.Από αυτό τον μικρό σταυρό αναγνώρισε η μητέρα του το σώμα του που κειτόταν σε έναν ομαδικό τάφο μαζί με τρείς άλλους συστρατιώτες του.Για την γενναία άρνηση του να αποχωριστεί αυτό το σταυρό και να απαρνηθεί την πίστη στον Εσταυρωμένο εσφάγη ως αμνός στις 10/23 Μαϊου 1996. Η κομμένη κεφαλή του είχε ταφεί από τους ισλαμιστές αντάρτες σε άλλο σημείο.Η τραγική μητέρα άρχισε να ψάχνει μόνη της για να βρεί το γιο της αμέσως μόλις έμαθε ότι ήταν αιχμάλωτος στα μέσα Φεβρουαρίου του 1996 και επι 9 συνεχείς μήνες. Πληροφορήθηκε ότι ήταν νεκρός τον Σεπτέμβριο του 1996 .Τότε έβαλε υποθήκη το σπίτι της στη Μοσχα για να εξασφαλίσει χρήματα ,απαραίτητα για τις συναλλαγές με τους αντάρτες και άρχισε να ψάχνει τον τόπο που ετάφη ο γιός της. Από την αρχή της αναζήτησης της ήλθε σε επαφή με τους ισλαμιστές αυτονομιστές,ταλαιπωρήθηκε πολύ και απειλήθηκε η ζωή της από μύριους κινδύνους αλλά τελικά κατάφερε να μιλήσει με τον ίδιο τον φονιά του γιου της,Ruslan Khaikhoroyev.Αυτός της είπε ότι ο Ευγένιος είχε ευκαιρία να σώσει τη ζωή του αλλά αρνήθηκε να βγάλει τον σταυρό του και να γίνει μουσουλμάνος και ότι προσπάθησε μάλιστα να δραπετεύσει μια φορά.Η μητέρα αρνείτο να πιστέψει ότι ο γιος της δεν ζει, ακόμα και όταν αναγνώρισε τις μπότες του κατά την εκταφή.Όταν είδε όμως τον μικρό σταυρό του στο ακέφαλο σώμα του δεν άντεξε και λιποθύμησε.Τελικά κατάφερε καταβάλλοντας «λύτρα» να της επιτρέψουν να πάρει και να μεταφέρει τις σωρούς του Ευγένιου και των συντρόφων του στη Μόσχα όπου και έγινε η κηδεία.Ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε πέντε μέρες μετά την ταφή τού γιού του.Η απόδοση τιμής στο πρόσωπο του αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο στην Ρωσία. Ήδη έχουν δημοσιευθεί βιβλία για την ζωή και το μαρτύριο του με την ευλογία τού μακαριστού πατριάρχου Αλεξίου του Β, υπάρχει μια εκκλησία επ' ονόματι του, έχει γραφεί ακολουθία και έχουν ιστορηθεί πολλές εικόνες του, κάποιες από τις οποίες μυροβλύζουν.Δεν έχει καταταχθεί ακόμη στο αγιολόγιο της Εκκλησίας ο νεομάρτυρας Ευγένιος αλλά όπως είναι φυσικό κάτι τετοιο δε θα αργήσει πολύ.Ας ευχηθούμε να είναι αναπαυμένη η ψυχή του και ας τον παρακαλέσουμε να προσεύχεται για όλο τον κόσμο στον θρόνο του Αγίου Θεού.

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

Η “ιερωσύνη” του Πάπα (Σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου & Αγ. Βλασίου Ιερόθεος)

Σε ένα προηγούμενο κείμενό μου έγραφα ότι ο Πάπας και οι Παπικοί δεν έχουν Ιερωσύνη, γιατί με την αιρετική διδασκαλία του Filioque και τόσες άλλες αιρέσεις που δημιούργησαν, απεκόπηκαν από την Εκκλησία του Χριστού καί, επομένως, διεκόπη η αποστολική παράδοση και διαδοχή. Αυτό εξένισε μερικούς που ισχυρίζονται ότι ο Πάπας έχει ιερωσύνη.
Θα ήθελα να κάνω μερικές συμπληρωματικές επεξηγήσεις πάνω στην άποψη αυτή.
Ο Μ. Βασίλειος αντιμετώπισε στην εποχή του διάφορα προβλήματα για το πώς θα δέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία στους κόλπους της τους αιρετικούς. Αφού κάνει την διάκριση μεταξύ αιρέσεως, σχίσματος και παρασυναγωγής, αναφερόμενος στους αιρετικούς που έχουν αποκλίνει, όπως λέγει ο Γεννάδιος Σχολάριος, “κατ’ ευθείαν ή πλαγίως”, “περί τι των άρθρων της πίστεως”, γράφει ότι “οι δε της Εκκλησίας αποστάντες, ουκ έτι έσχον την Χάριν του Αγίου Πνεύματος αφ’ εαυτούς· επέλιπε γαρ η μετάδοσις τω διακοπήναι την ακολουθίαν”. Δηλαδή, όσοι απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία, λόγω διαφοράς πίστεως, έχασαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να την μεταδώσουν, γιατί διακόπηκε η αποστολική διαδοχή. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παρατηρεί: “Καθώς έν μέλος κοπή από το σώμα, νεκρούται παρευθύς με το να μη μεταδίδεται πλέον εις αυτό ζωτική δύναμις· τοιουτοτρόπως και αυτοί αφ’ ου μίαν φοράν εσχίσθηκαν παρευθύς και την πνευματικήν χάριν και ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος έχασαν, μη μεταδιδομένης ταύτης εις αυτούς δια των αφών και συνδέσμων, ήτοι δια της κατά Πνεύμα ενώσεως”.
Επομένως, εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν ενεργούν μυστήρια, ούτε υπάρχει ιερωσύνη, ούτε γίνεται αληθής θεία Λειτουργία. Σε αυτό το σημείο στηρίζονται και όλοι οι ιεροί Κανόνες για την απαγόρευση της συμπροσευχής με αιρετικούς.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τηρεί αυτήν την αρχή στην πράξη και αυτό φαίνεται από το εξής απλό γεγονός. Όταν ένας Παπικός “Ιερεύς” ή “Επίσκοπος” θέλει να γίνη Ορθόδοξος, δεν δεχόμαστε την “ιερωσύνη” που είχε, αλλά τον ξαναχειροτονούμε. Ακόμη δε αυτό γίνεται και με τους σχισματικούς, με τους οποίους δεν έχουμε διαφορά στο δόγμα, αλλά διαφορά “σέ κάποια ζητήματα εκκλησιαστικά και ευκολοϊάτρευτα”. Και σε αυτούς η Εκκλησία δεν δέχεται την “ιερωσύνη” τους, όταν έρχονται στην Εκκλησία, αλλά τους ξαναχειροτονεί, όπως έκανε πρόσφατα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή πάσχει η κανονικότητα της Αρχιερωσύνης των “Αρχιερέων” που τους χειροτόνησαν. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο Πάπας μετανοήση και θελήση να γίνη Ορθόδοξος, τότε, επανερχόμενος στην Εκκλησία, πρέπει να ξαναχειροτονηθή, αφού κατά τον Αριστηνό “αιρετικός, ο κατά την πίστιν αλλότριος· ο δε κατά τι ιάσιμον ζήτημα, σχισματικός”.Αυτή είναι η βασική εκκλησιολογική θέση όπως την εκφράζει ο Μ. Βασίλειος και η όλη πρακτική της Εκκλησίας. Εφ’ όσον δεν δεχόμαστε την “ιερωσύνη” των αιρετικών, δεν δεχόμαστε και τα αποτελέσματα που απορρέουν από την “ιερωσύνη” τους. Γι’ αυτόν τον λόγο και ο Πάπας δεν θεωρείται διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, έστω και αν στην σημαία του Βατικανού τίθενται τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών, με την παρερμηνεία που δίδουν οι Παπικοί στον σχετικό λόγο του Χριστού (Ματθ. ις', 13-20).

(Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Απρίλιος 2001

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2009

Εντοπίστηκαν τα ιερά λείψανα των Αγίων Φανέντων

H Ιερά Μητρόπολη Κεφαλληνίας, ανακοινώνει, ότι την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009, εντοπίσθηκαν στον Ναό του Προφήτου Ζαχαρίου της Βενετίας, τα αγνοούμενα από αιώνες Ιερά Λείψανα των Αγίων Ενδόξων Ομολογητών Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, των γνωστών μας Αγίων Φανέντων, έπειτα από πολυετή έρευνα του Κεφαλλήνος ιερέως π.Γεωργίου Αντζουλάτου.

Μετά από την επιστημονική εξέταση και γνωμάτευση του παγκοσμίου φήμης Καθηγητού της Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου του Μπάρι κ. Φραντσέσκο Ιντρόνα, και μετά από την διασταύρωση των αρχαιολογικών και ιστορικών πηγών, το Ρωμαιοκαθολικό Πατριαρχείο της Βενετίας, παρέδωσε στον π. Γεώργιο και τον εφημέριο της Σάμης π. Χρυσόστομο Αλεξάτο, τμήματα Ιερών Λειψάνων και των τριών Αγίων.

Τα Ιερά Λείψανα των Αγίων Φανέντων αφίχθησαν στην Ελλάδα την Κυριακή 1η Φεβρουαρίου και θα παραμείνουν στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βουλιαγμένης, μέχρι του καθορισμού της ημερομηνίας της επίσημης υποδοχής τους στο νησί μας.

Το ιστορικό αυτό γεγονός για ολόκληρη την Ορθοδοξία, γνωρίσαμε προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με επιστολή, η οποία δίδεται στη δημοσιότητα, προς πληρεστέραν ενημέρωσιν.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

Επιστολή Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κ. Σπυρίδωνος στην Ιερά Σύνοδο

Προς Την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον
Της Εκκλησίας της Ελλάδος

Μακαριώτατε,

Πάνυ ευλαβώς προαγόμεθα, όπως αναφέρωμεν τη Υμετέρα σεπτή Μακαριότητι και τη περί Αυτή Αγία και Ιερά Συνόδω, ότι τη βοηθεία του Θεού και ταις πρεσβείαις των χορών των Αγίων Του, από της παρελθούσης Παρασκευής 30ης παριππεύσαντος μηνός Ιανουαρίου, η Εκκλησία της Κεφαλληνίας χαίρεται χαράν μεγάλην, επί τη χαρμοσύνω ειδήσει της ευρέσεως των επί αιώνων αγνοουμένων Ιερών Λειψάνων των Αγίων Φανέντων, ήτοι των ομολογητών Αγίων της μεγαθύμου νήσου ημών, Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, των κατ’ έτος την Κυριακήν των Αγίων Πάντων τιμωμένων.

Οι εν λόγω Άγιοι, στρατιώται Κωνσταντίου του Αυτοκράτορος (337 - 361), αφέντες άπαντα τα εγκόσμια, μη μιανθήναι βουλόμενοι υπό των του Αρειανισμού κακοδοξιών, ενήσκησαν εν Σάμη Κεφαλληνίας, έως του καιρού της αυτών κοιμήσεως.

Τα ιερά αυτών σκηνώματα, επί μήκιστον χρόνον κεκρυμμένα υπάρχοντα, τρόπω θαυμαστώ απεκαλύφθησαν Μιχαήλ τω λεπρώ, ος και ιαθείς ανήγειρεν επ’ ονόματι αυτών σεβασμίαν και ιεράν Μονήν, εξ ης, προ του ΙΔ’ αιώνος, ο ιερός ούτος των Ορθοδόξων θησαυρός, εφυγαδεύθη βιαίως εις Βενετίαν.

Ταις επί εικοσιπενταετίαν αόκνοις ερεύναις και τοις φιλοθέοις αγώσι του Κεφαλλήνος Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Αντζουλάτου, συγγραφέως του κυκλοφορηθέντος εν έτει 2005 πονήματος «Οι Άγιοι Φανέντες», όσον και της «Ασματικής Ακολουθίας» αυτών κατ ἔτος 2007, αμφοτέρων επευλογηθέντων και εγκριθέντων υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ου μη μόνον ενετοπίσθησαν τα ιερά λείψανα των τριών Ομολογητών εν τω Ναώ του Προφήτου Ζαχαρίου Βενετίας, αλλά τούτων εξετασθέντων επιτοπίως, υπό του παγκοσμίου φήμης Διευθυντού του Ιατροδικαστικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Μπάρι, τακτικού δε του Βατικανού συνεργάτου, Καθηγητού κ. Φραντσέσκο Ιντρόνα, διεκριβώθησαν ιατρικώς συγκλονιστικαί λεπτομέρειαι των χοϊκών αυτών σωμάτων.

Γενομένης σχετικής διασταυρώσεως των αρχαιολογικών και ιστορικών πηγών, απεδόθη εις έκαστον Ιερόν Λείψανον ταυτότης, ακολούθως δε, κατόπιν ειδικής προτέρας παραχωρήσεως του Ρωμαιοκαθολικού της Βενετίας Πατριαρχείου, επετεύχθη η παράδοσις εις ημάς αυθημερόν, μέρους Ιερών Λειψάνων και εκ των τριών Αγίων, άτινα αφιχθέντων αεροπορικώς εν Ελλάδι την Κυριακήν 1ην Φεβρουαρίου, θησαυρίζονται ήδη εν τω Ιερώ Καθεδρικώ Ναώ Αγίου Γεωργίου Δήμου Βουλιαγμένης, της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, ένθα εφημερεύει ο προαναφερθείς Κεφαλλήν ιερεύς, άχρι του καθορισμού της επισήμου και λαμπράς υποδοχής Αυτών εν Κεφαλληνία.

Κατά την σημαντικήν ταύτην, ως φρονώμεν, στιγμήν δια την Ανατολικήν Ορθόδοξον Εκκλησίαν, δραττόμεθα της ευκαιρίας, όπως αναπέμψωμεν και πάλιν δοξολογίαν μεγάλην και εκτενή τω πανοικτίρμονι Θεώ δια την γενομένην προς ημάς πλουσίαν Αυτού ευεργεσίαν, αποδώσωμεν δε τας αδελφικάς ημών ευχαριστίας και ευγνώμονας προσρήσεις τω Σεβασμιωτάτω Αγίω Αργολίδος κ. Ιακώβω, τω Σεβασμιωτάτω Αγίω Σύρου κ. Δωροθέω και τω Σεβασμιωτάτω Αγίω Γλυφάδας κ. Παύλω, δια την ποικιλοτρόπως υπ’ αυτών πολύτιμον συμβολήν εις την περαιωθείσαν αγιολογικήν έρευναν.

Ωσαύτως πλείστας οφείλομεν χάριτας τω Σεβασμιωτάτω Αγίω Ιταλίας κ. Γενναδίω, ως και τω Καθολικώ Αρχιεπισκόπω Κερκύρας, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας κ. Ιωάννη Σπιτέρη, δια τας μετά του Καρδιναλίου της Βενετίας επιστολάς και επικοινωνίαν.

Ευχηθήτε Μακαριώτατε Δέσποτα και Άγιοι ημών Αδελφοί, όπως αξιωθώμεν και της εν Κεφαλληνία υποδοχής των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος εν καιρώ ευθέτω, κατόπιν καταλλήλου προγραμματισμού των επί τούτω εορταστικών εκδηλώσεων.

Ταύτα βαθυσεβάστως, αναφέροντες προς Υμάς και επικαλούμενοι τας πρεσβείας τόσον των εν Κεφαλληνία Αγίων Φανέντων Ερημιτών, όσον και τας του Οσίου Πατρός ημών Γερασίμου του νέου Ασκητού, του τιμωμένου δια την 500ην επέτειον από της γεννήσεως Αυτού, διατελούμεν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ




Πηγή: Γράφει ο/η http://www.romfea.gr/ 20:15 09.02.09

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

1 χρόνος χωρίς τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Συμπληρώνεται κιόλας ένας χρόνος από την εις Κύριον εκδημία του Μακαριστού Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας κυρού Χριστοδούλου. Ένας χρόνος, ο οποίος φανέρωσε τόσο την απουσία όσο και την χαρισματικότητα του κλεινού Ιεράρχου! Περισσότερο σε μας και σε όσους τον γνωρίσαμε, η σκέψη και μόνο ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είναι στο υπερουράνιο θυσιαστήριο, από τη μια αναπαύει τις καρδιές μας, αλλά από την άλλη μας δημιουργεί κενό δυσαναπλήρωτο. Και τούτο γιατί τέτοιοι άνθρωποι γενιούνται στην Ελλάδα κάθε 100 χρόνια.

Η χαρισματικότητα του Ιεράρχου υπήρξε έκδηλη σε κάθε περίσταση και όπου απαιτούνταν. Και αυτό ήταν που "ζήλευαν" ακόμα και αρκετοί πολιτικοί ηγέτες οι οποίοι συναναστράφηκαν ή και ακόμη ακόμη εναντιώθηκαν, σε θέματα πίστεως, με τον Ιεράρχη. Όμως εκείνος απολαμβάνει τους κόπους του, και τους αγώνες του δίπλα στη χάρη του Θεού. Δεν θα αναφερθώ σε βιογραφικά στοιχεία για τον αρχιεπίσκοπο της καρδιάς μας, όπως πολύ εύστοχα έχει χαρακτηριστεί, άλλωστε για την πίστη μας σημασία έχει η κληρονομιά της Βασιλείας των ουρανών και όπως μάλιστα αναφωνεί η Σοφία του Σολομώντος " Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι και εν Κυρίω ο μισθός αυτών και η φροντίς αυτών παρά υψίστω." Οι δίκαιοι ζούν εις τον αιώνα, τον ατελεύτητο, που δεν είναι κανένας άλλος από εκείνον που έχει εγκαινιάσει ο Χριστός με το κοσμοσωτήριο γεγονός της Αναστάσεως του.

Δοξάζω και ευχαριστώ τον καλό Θεό που με αξιώσε να γνωρίσω τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο μέσα στο κήπο της Θεομήτορος, στο Περιβόλι της Παναγίας Μητέρας μας στο Άγιο Όρος και στην Ιερά Βασιλική Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή του Αγίου Παύλου, προπαραμονές της εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, το Σεπτέμβριο του 2001. Πως μπορώ να ξεχάσω την στιγμή που ύψωσε το τρισμακάριστο ξύλο, το τμήμα εκείνο που φέρει την οπή από το καρφί, και για το οποίο στο μοναστήρι υπάρχει ειδικό τροπάριο, από χρόνων πολλών, στους στίχους των Εσπερίων της Εορτής της Υψώσεως. Πως μπορώ να ξεχάσω την απλότητα του χαρακτήρα του όταν το εσπέρας της επισκέψεως του συζητήσαμε μαζί και με το Γέρο Γεράσιμο τον Αγιοπαυλίτη για το νησί μας, το οποίο πριν λίγο καιρό ο ίδιος είχε επισκεφθεί για να συμμετάσχει στις εργασίες του συνεδρίου "Περί ταυτίσεως Μελίτης των πράξεων με την Κεφαλλονιά",για την Πατρίδα μας και τα προβλήματα της.

Συναισθήματα από καρδιάς για τον Αρχιεπίσκοπο της καρδίας μας. Αυτά τα φτωχά λόγια η ιστοσελίδα μας ψελλίζει 4 μέρες πριν την συμπλήρωση ενός έτους από την μετάβαση του σοφού Ιεράρχου "εκ του Θανάτου εις την Ζωήν". Εύχομαι και παρακαλώ όπως ο γέροντας μας μνημονεύει και στο υπερουράνιο θυσιαστήριο εμάς τα παιδιά του και κυρίως την νεολαία την οποία εκείνος επλησίασε για να γεφυρώσει το χάσμα και η οποία τόσο πολύ τον αγάπησε.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Κατασκευή της Αγιαστούρας

Την παραμονή των Φώτων, την ημέρα του Αγιασμού,οι καλλικάτζαροι της υπόλοιπης Ελλάδας, τα “παγανά” της Κεφαλονιάς, έχουν εξαφανιστεί. Ο σταυρός που μπήκε στα σπίτια με το αγιασμένο νερό τα έδιωξε. Αφού για ένα δωδεκαήμερο, από την νύχτα των Χριστουγέννων κυριαρχήσανε στη γη, μπήκανε στα σπίτια από τις καμινάδες, μαγαρίσανε τα φαγητά , ήρθε η ώρα να ξαναγυρίσουν αποδιωγμένα στου κάτω κόσμου τα βασίλεια. Τα παγανά της Κεφαλονιάς είναι παράξενα πνεύματα με παιδική μορφή.Πολλοί πιστεύουν πως είναι οι ψυχές των αβάπτιστων νηπίων. Για το δωδεκαήμερο στα παλιά χρόνια έλεγαν ότι μπήκαν “παγανόμερες”. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή οι καλικάντζαροι είναι οι βρυκολακιασμένοι στρατιώτες που έστειλε ο Ηρώδης να σφάξουν τα νήπια ελπίζοντας ότι θα σκότωνε και τον νεογέννητο Χριστό. Κατά μία άλλη εκδοχή καλικάντζαροι γίνονται τα παιδιά που γεννιούνται τα Χριστούγεννα. Γι αυτό παλιά σε κάποιες περιοχές έκοβαν και έκαιγαν τα νύχια των παιδιών που γεννιόνταν τα Χριστούγεννα γιατί χωρίς νύχια ήταν αδύνατον να γίνουν καλικάντζαροι. Σε κάποιες περιοχές πιστεύουν ότι ήταν άνθρωποι που έγιναν ξωτικά επειδή είχαν διαπράξει πολλές αμαρτίες. Όπως και νάχει όμως την ημέρα των Φώτων ξορκισμένοι από τις σταγόνες του αγιασμού οι καλικάντζαροι θα φύγουν τρέχοντας για να ξαναγυρίσουν στα έγκατα της γης.
Την ημέρα του αγιασμού ο ιερέας ή διάκονος επισκέπτεται τα σπίτια για να τα αγιάσει και να διώξει τα παγανά. Ο κληρικός κρατά τον Τίμιο του Κυρίου Σταυρό και την αγιαστούρα του, ενώ τα παιδιά που τον συνοδεύουν κρατάνε το κανάτι ή το μπαχράτσι με τον αγιασμό. Η κατασκευή της Αγιαστούρας την παραμονή του αγιασμού αποτελούσε και αποτελεί παράδοση για το νησί μας. Τέχνη σοβαρή και μετρημένη,η κατασκευή της αγιαστούρας, την οποία διακρίνει η καλαισθησία και η αρχοντιά.


Αρχικά απαιτείται η έρευση ενός επιμηκούς, λεπτού στρογγυλού ξύλου γύρω στα 30-35 εκατοστά και η συγκέντρωση των άνθεων. Δεντρολίβανος, βιολέτες διπλές(σε άλλα μέρη λέγονται νάρκισσοι ή ζουμπούλια), γαρύφαλα κατά προτίμηση κόκκινα για να διακρίνονται είναι τα κυριότερα άνθη πουν απαιτούνται για την κατασκευή. Η κατασκευή ξεκινά απο πάνω με ένα κόκκινο γαρύφαλλο που αποτελεί τη κορυφή και στη συνέχεια προστίθεται δεντρολίβανος ή βιολέτες, ανάλογα με το σχέδιο και με την σκέψη του δημιουργού. Στο τέλος κλείνει με ένα κομμάτι ύφασμα (στόφα εκκλησιαστική ή βελούδο) ραμένο κατάλληλα ώστε να διευκολύνει το παπά στο έργο του. Η χρήση του αλουμινόχαρτου συνιστά προχειρότητα και ακαλαισθησία. Η χρήση κόκκινης κορδέλας εξαρτάται από το σχέδιο και τον δημιουργό. 'Οσο πιο λεπτεπίλεπτη και καλαίσθητη είναι η αγιαστούρα τόσο περισσότερο τραβά τη προσοχή και ξεχωρίζει από τις άλλες.
Την τέχνη της κατασκευής την διδάχθηκα από τον εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Λιβαθινάτων π. Χαράλαμπο Μαρκέτο ο οποίος μαθήτευσε ως σκολίτης δίπλα σε άλλους πολιούς ιερείς που διακρίνονταν για την ευσέβεια και την αρχοντιά τους. Εύχομαι και οι νέοι κληρικοί μας να συνεχίσουν αυτή τη παράδοση σε μια εποχή η οποία διακρίνεται για τον μαρασμό των αξιών και των παραδόσεων.