Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Η Αναστάσιμη Βάπτιση του Ματθαίου.

Είναι κάποιες φορές που θες να εξωτερικεύσεις τα συναισθήματα σου, όχι απλώς για να μάθει ο κόσμος τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και πήρες και συ μέρος σε αυτά, αλλά για να εκφράσεις και να μοιραστείς τη χαρά που νιώθεις, με όλους. Αυτό συνέβη και σε μένα σήμερα Σαββάτο της Διακαινησίμου στο όμορφο χωριό των Χαυδάτων και αυτή είναι η αιτία που γράφω τούτο το άρθρο.
Και ο τίτλος αμέσως πληροφορεί τον αναγνώστη για το γεγονός, για μια βάπτιση. Βάπτιση που εμένα δεν μου φάνηκε συνηθισμένη. (στα 15 χρόνια στο ψαλτήρι πρέπει να έχω βαφτίσει με τον εφημέριο μου γύρω στα 200 παιδιά). Ίσως εγώ να μην ήθελα να την δω με τα μάτια που βλέπω καθημερινά. Ίσως σε αυτήν τη βάφτιση, μέσα και στο Αναστάσιμο κλίμα να άνοιξαν και τα μάτια της ψυχής μου και να αισθάνθηκα αμυδρά, πολύ λιγότερο και από τον Ησαΐα τον παράδεισο, εγώ ο ελάχιστος.
Αξίζει όμως να εκθέσω στην αγάπη σας τα γεγονότα, όπως αυτά συνέβησαν. Αξίζει και έχει ενδιαφέρον αλλά και άφθονη τη χάρη του Θεού.
Ο Ματθαίος ένα παιδάκι μαθητής της δευτέρας δημοτικού σήμερα, θέλει να γίνει νεοσύλλεκτος στρατιώτης του Χριστού και να λάβει και αυτός το υπέρ παν όνομα. Γραφειοκρατικές ατραποί και οικογενειακοί λόγοι στέκονται εμπόδιο περίπου ενάμιση χρόνο σε αυτή του την επιθυμία. Αυτός όμως θέλει να γίνει χριστιανός. Έρχεται στην εκκλησία προσεύχεται, όπως ξέρει, σε Αυτόν που σταυρώθηκε για αυτόν και τον παρακαλεί όπως μου είπε να γίνει χριστιανός. Στέκεται και κοιτάζει τα άλλα παιδιά που μεταλαμβάνουν Σώμα και Αίμα Χριστού όταν ο εφημέριος προσκαλεί «Μετά φόβου θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε» και όμως εκείνος με ένα βλέμμα λυπημένο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόσκληση γιατί ακόμα δεν έχει αναγεννηθεί δι ύδατος και Πνεύματος.
Το παραπάνω γεγονός ήταν εκείνο που σαν λόγχη πέρασε από τη καρδιά μου και στάθηκε η αφορμή, ώστε να μην χάσω την ευκαιρία με τον ερχομό του παπά Αντώνη στη γενέτειρα του, να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του Ματθαίου. Και ο παπά Αντώνης ανταποκρίθηκε. Με τον ερχομό του την Μεγάλη εβδομάδα είπε στο Ματθαίο: «παρακάλεσε το Χριστό που παθαίνει μέχρι θανάτου για όλους μας και θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία σου». Δεν μου φάνηκε ακατόρθωτο το να γίνει μια βάπτιση. Όμως μέσα μου αγωνιούσα, γιατί ένας αδελφός μου θέλει το Χριστό και η γραφειοκρατία τον εμποδίζει από τον Νυμφίο της Εκκλησίας!!!
Τελικά την Μεγάλη Παρασκευή ο Δεσπότης πάντων μπορεί να ήταν στο μνημείο όμως άκουσε την προσευχή του Ματθαίου και ο παπά Αντώνης όρισε τελικά την ημέρα της Βαπτίσεως Σαββάτο της Διακαινισίμου.
Και ο Ματθαίος περίμενε και έλπιζε και μαζί με αυτόν και γω, να μεταλάβουμε από το κοινό ποτήρι εν τω συνδέσμω της Αγάπης τον σταυρωθέντα και Αναστάντα Χριστό.
Και σήμερα που η εκκλησία τιμά τον άλλο Ευαγγελιστή τον Απόστολο Μάρκο έγινε αυτό για το οποίο προσεύχονταν. Παρακάλεσα μόνο το παπά Αντώνη και τον παπά Γεράσιμο να λειτουργήσουμε προηγουμένως ώστε μετά την Βάπτιση να μην στερηθεί και την μεγαλύτερη χαρά, αλλά να μεταλάβει!!!!
Έτσι και έγινε κατά τις 8 αρχίσαμε την ακολουθία του Όρθρου και στις 9 την Θεία Λειτουργία. Σε όλο το μυστήριο παρατηρούσα την αγωνία στο πρόσωπο του. Αισθάνονταν ότι η σημερινή μέρα είναι η δική του μέρα, η μέρα της δικής του προσωπικής Ανάστασης και αναγέννησης. Καταλάβαινε ότι ο Χριστός που πέθαινε πάνω στο Σταυρό την προηγούμενη Εβδομάδα πέθαινε και γι αυτόν. Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία πήγε στο σπίτι του για να έρθει με την μητέρα του για να συνταφεί και να συναναστηθεί με το Χριστό.
Όταν έφτασαν τον κράτησα από το χέρι και τον προσέφερα στους 2 ιερείς , που περίμεναν ντυμένοι στα λευκά, έτοιμο για την Βάπτιση του. Και έτσι άρχισε το μυστήριο. Πράγματι φαινόνταν να κατέβαινε ο ουρανός στη γη. Τελούνταν ένα μυστήριο με απλότητα χωρίς ιδιαίτερες ετοιμασίες και φτιασιδώματα χωρίς μπαλόνια και πολύχρωμα σχέδια αλλά με το άκτιστο φως της Αναστάσεως το οποίο έλαμπε στο πρόσωπο του μικρού Ματθαίου. Εν τη απλότητι μεγαλοπρέπεια!!! Και ξεκίνησε ο παπά Αντώνης «Επιτίθημι την χείραν μου επί τον δούλον σου Ματθαίον…» Ο Ανάδοχος κυρ Γιώργος και εμείς κοιτάγαμε τον μικρό, ο οποίος με σκυμμένο το κεφάλι άκουγε όσα του έλεγαν οι ιερείς. Απαντούσε ότι αποτάσσεται το διάβολο και τα έργα του και ότι συντάσσεται με το Χριστό. Και ο Χριστός τον προσκάλεσε προς το Άγιο Βάπτισμα. Λαδώθηκε από τον παπά Αντώνη στο σώμα για να είναι δυνατός και υγιής, στα αυτιά για να ακούει το Λόγο του Θεού, στα πόδια για να πορεύεται τα διαβήματα του Χριστού, στα χέρια για να θυμάται ότι είναι δημιούργημα του Θεού και να δημιουργεί το αγαθό. Λαδώθηκε και από τον ανάδοχο του έλαιον αγαλλιάσεως για να γλιστρά από τις παγίδες και τα πάγανα του μισαρού διαβόλου. Και μπήκε στην κολυμβήθρα σε νερό αγιασμένο και ζωντανό δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος. Όλοι πάγωσαν και πρώτη η μητέρα του. Όλοι συγκινήθηκαν γιατί όλοι θέλαμε να βαπτιστεί να γίνει αδελφός μας. Πρώτη φορά είδα δάκρυ σε βαφτίσι και αναλογίστηκα ότι το παιδί όπως λέει και ο Απόστολος πέθανε, συνετάφηκε δια του βαπτίσματος εις τον θάνατον και αναγεννήθηκε για να περιπατήσει εν καινότητι ζωής. Βάπτίστηκε εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Έλαβε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος καθώς ο παπά Αντώνης τον μύρωνε με Άγιο Μύρο από την μητέρα Εκκλησία και ενδύθηκε καινούρια ρούχα. Τέλος φόρεσε το τρόπαιο της νίκης τον ζωοποιό Σταυρό του Χριστού, πάνω στον οποίο έβλεπε την Μεγάλη Παρασκευή να κρεμιέται η ζωή των Απάντων. Τον φέρει με καμάρι στο λαιμό του και καμαρώνει γιατί καταξιώθηκε της μεγάλης δωρεάς. Ω Δεσπότου φιλανθρωπία!!!!.
«Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε» έψαλλε ο παπά Αντώνης «Χριστόν ενεδύσασθε». Το άκουσε ο Ματθαίος και στη Λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου μα δεν μπορούσε να το ζήσει. Τώρα όμως το ζει μέσα στην Αναστάσιμη χαρά. Το ζει για τον ίδιο τον εαυτό του καταλαβαίνει ότι ντύθηκε το Χριστό. Και ο ανάδοχος του, ψέλνει τον Απόστολο έχοντας δίπλα του το παιδί που αναγέννησε με οδύνη. Και όταν τελειώσε η ανάγνωση του Αποστόλου, ο Ματθαίος σκύβει το κεφάλι για να ακούσει και να ευαγγελιστεί από τον Ευαγγελιστή που φέρει το όνομα του να λέγει ότι ο Χριστός στον οποίο προσευχόταν και θα προσεύχεται θα είναι μαζί του εως της συντελείας του αιώνος.
Δοξάζουμε οι ψάλτες τον Κύριο και Θεό των όλων και ο παπά Αντώνης τον προσκαλεί να ζήσει αυτό που έχει στερηθεί τόσο καιρό. Μετά φόβου Θεού πίστεως και Αγάπης προσέλθετε. Για πρώτη φορά θα κοινωνήσει τον Χριστό. Έλαμπε το πρόσωπο του. Παρέστηκαν χιλιάδες Αρχαγγέλων και μυριάδες Αγγέλων, τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ, εξαπτέρυγα, πολυόμματα, μετάρσια, πτερωτά.
Έκδηλη όχι μόνο η δική μου χαρά αλλά και η χαρά ολών, ο κόσμος συνέχιζε να δακρύζει αυθόρμητα για ένα παιδί που λίγο χρόνο το ζουν αλλά είναι σαν να το ξέρουν τόσο πολύ. Έκδηλη και η χαρά του παπά Γεράσιμου ο οποίος μου λέγει: «Θα τον εισάγουμε στο Ιερό και θα ψάλλουμε το Άγιοι Μάρτυρες και το Δόξα σοι Χριστέ» αφ ενός μεν για τον αγώνα του αφ ετέρου για την χαρά του. Και πράγματι εκεί ουρανοποιήθηκε το ιερό του Αγίου Νεκταρίου. Έλλαμψεν η χάρις σου Κύριε, έλλαμψεν ο φωτισμός. Αύτη η πίστις ημών η νικήσασα τον κόσμον. Αύτη η πίστις των Αποστόλων, των πατέρων, των Αγίων. Τις Θεός μέγας ως Ο Θεός ημών.
Ίσως εσύ αναγνώστα να τα κρίνεις υπερβολικά. Έτσι όμως εγώ τα έζησα με τα μάτια της ψυχής μου, ώστε σε αυτό το ταπεινό βαφτίσι να δω το μυστήριο και να ζήσω την Βασιλεία των Ουρανών.

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Πρόγραμμα Ακολουθιών Μεγάλης Εβδομάδος Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου Κορωνάτου Παλικής

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΩΝΑΤΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ & ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2009.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 11-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 9:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 12-4-2009
Ώρα 8:00π.μ. – 11:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία.
Ώρα 5:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Εσπερινός και Α΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 13-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 8:30π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Β΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 14-4-2009
Ώρα 6:00π.μ. – 8:30π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία.
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Γ΄ Νυμφίος.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 15-4-2009
Ώρα 8:00μ.μ. Μυστήριον του ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ.
Ώρα 9:00π.μ. – 11:00π.μ. Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία χοροστατούντος και ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σπυρίδωνος.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 16-4-2009
Ώρα 4:30μ.μ. – 7:00μ.μ. Όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής. Ακολουθία των Παθών (12 ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ).

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17-4-2009
Ώρα 5:00μ.μ. – 6:30μ.μ. Ακολουθία του Εσπερινού της Αποκαθηλώσεως.
Ώρα 10:30μ.μ. – 00:15π.μ. Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου, εγκώμια έξοδος του επιταφίου και η περιφορά αυτού εντός της Ιεράς Μονής εν συνεχεία το τροπάριο "Τον ήλιο κρύψαντα...." και η Α' Ανάστασις.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18-4-2009
Ώρα 12:15π.μ. – 2:00π.μ. Ακολουθία της Αναστάσεως και εν συνεχεία η νυχτερινή Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 19-4-2009
Ώρα 6:00μ.μ. – 7:30μ.μ. Εσπερινός της ΑΓΑΠΗΣ.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 20-4-2009
Ώρα 8:00π.μ. – 11:00π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία χοροστατούντος και ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Σπυρίδωνος.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

Ο σταυρωθείς και Αναστάς Κύριος η μόνη αλήθεια (Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος της Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Καθώς ο Κύριος πορεύε­ται στο εκούσιο Πάθος για μας και για την σωτηρία μας, οδηγείται και ενώπιον του Πιλάτου για ανάκρισι και τελική έγκρισι της θανατικής ποινής, που του επέβαλε το Συνέδριο των Ιουδαίων.Ο Πιλάτος, άνθρωπος με φιλοσοφικές αναζητή­σεις, όταν άκουσε από τον Κύριο ότι η βασιλεία Του δεν είναι εκ του κόσμου τούτου και ότι ήλθε να μαρτυρήση «τη αληθεία», δη­λαδή να φανερώση την αλήθεια, ερώτησε: «Τι εστίν αλήθεια» (Ιωάν. ιη' 38). Δεν περίμενε την απάντησι, προφανώς, γιατί ήξερε ότι κανένας φιλόσο­φος δεν μπόρεσε να δώση ικανοποιητική απάντησι. Πολλώ μάλλον δεν περίμε­νε την απάντησι από ένα υπόδουλο στους Ρωμαίους Εβραίο, που οι συμπατριώται του τον έκριναν ένοχο θανάτου. Αλλά και ο Ιησούς παρότι πολλές φο­ρές ωμίλησε για την απο­στολή Του να φέρη στον κόσμο την Αλήθεια, δεν απήντησε στον Πιλάτο. Ο Πιλάτος δεν έλαβε απά­ντησι, γιατί δεν ερώτησε σωστά. Εάν ερωτούσε όχι «τι εστίν αλήθεια» αλλά «τίς εστίν Αλήθεια», θα ελάμβανε την απάντησι: «Εγώ ειμί η Αλήθεια» (Ιω­άν. ιδ΄ 6).Γράφει ο π. Σωφρόνιος του Έσσεξ: «Η επιστήμη και η φιλοσοφία θέτουν στον εαυτό τους το ερώτη­μα «τί εστίν αλήθεια», ενώ η γνήσια χριστιανική συνείδηση αποτείνεται προς την αλήθεια ρωτώντας «τίς». Οι εκπρόσωποι της επιστή­μης και της φιλοσοφίας συ­χνά θεωρούν τους χριστια­νούς ονειροπόλους χωρίς βάθος, ενώ για τον εαυτό τους έχουν τη γνώμη πως πατούν σε στέρεη βάση και γι’ αυτό αυτοαποκαλούνται «θετικιστές». Κατά παρά­δοξο τρόπο δεν αντιλαμ­βάνονται τον αφηρημένο χαρακτήρα που έχει το «τί» τους. Δεν καταλαβαί­νουν πως η Αλήθεια, η συ­γκεκριμένη, η απόλυτη, μπορεί να είναι μόνο «τίς» και σε καμμία περίπτωση «τί». Γιατί η Αλήθεια δεν είναι ένας θεωρητικός τύ­πος ή μία αφηρημένη ιδέα, αλλά η Αυτοζωή, το «Εγώ ειμι» (Ιωάν. η΄ 58), («Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», σελ. 119).Πράγματι, ο Κύριος δεν ενηνθρώπησε για να εισηγηθή μία νέα φιλοσοφική πρότασι για την αλήθεια ή έστω και μία νέα ηθική συ­μπεριφορά ή μία νέα μετα­ξύ άλλων θρησκεία, αλλά για να φέρη στον κόσμο σαρκωμένη την Αλήθεια, τον εαυτό Του. Εκτοτε για τους Χριστιανούς η Αλή­θεια είναι ο Χριστός. Κατά τον Αγιο Ιωάννη τον Θεο­λόγο και Ευαγγελιστή: «ο νόμος δια Μωϋσέως εδό­θη, η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο» (Ιωάν. α΄ 17).Και επειδή ο Χριστός είναι η Αλήθεια, ελευθερώ­νει από την πλάνη και άγνοια και σώζει τον άνθρωπο: «γνώσεσθε την Αλήθειαν, και η Αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν. η΄ 32). Υπάρχουν πολλές απόψεις για την αλήθεια, αλλά ένας μόνος είναι η Αλήθεια.Αυτόν τον Χριστό - Αλή­θεια προεφήτευσαν οι Προφήται, εκήρυξαν οι Απόστολοι, ωμολόγησαν οι Μάρτυρες, εδογμάτισαν οι Πατέρες.Αυτός ο Χριστός είναι «φως εκ φωτός, Θεός αλη­θινός εκ Θεού αληθινού, ομοούσιος με τον Πατέ­ρα».Αυτός ο Χριστός ένωσε, τελικά και αδιάσπαστα, την θεία φύση με την ανθρώπι­νη φύσι στην υπόστασί Του, στο ένα πρόσωπό Του, στο πρόσωπο του Λό­γου.Αυτός ο Χριστός είναι η Αλήθεια, γιατί με τον θάνα­τό Του νικά τον θάνατό μας και με την Ανάστασί Του μας χαρίζει την αιώνιο ζωή.Αυτήν την Χριστοαλήθεια δεν μπορούμε να την συμβιβάσουμε με τις «αλήθειες» των άλλων θρη­σκειών και άλλων πίστεων. Ο Χριστός είναι όλη η Αλήθεια. Δεν είναι η μισή Αλήθεια, που πρέπει να συμπληρωθή από άλλες αλήθειες.Έχοντας αυτήν την πίστι και ο μεγάλος Ντοστογιέφσκη έγραψε: «Πιστεύω ότι ο Χριστός είναι η Αλή­θεια, αλλά εάν με πείση κα­νείς ότι ο Χριστός δεν είναι αλήθεια, εγώ θα προ­τιμούσα να είμαι με τον Χριστό παρά με την αλή­θεια». Ο Ντοστογιέφσκη και όλοι οι άλλοι πιστοί Χρι­στιανοί πράγματι προτι­μούμε, πιστεύουμε στην προσωποποιημένη και σαρ­κωμένη Αλήθεια και όχι σε κάποιες απρόσωπες αλή­θειες, ιδέες.Στην Ρωσία, στα χρόνια του μαχητικού αθεϊσμού, κάποιος κομματικός παράγων προσπάθησε με μία «επιστημονική» ομιλία του να πείση το ακροατήριό του ότι η Ανάστασις του Χριστού είναι μύθος. Ενό­μισε ότι όλοι επείσθησαν. Όταν ερώτησε, εάν κάποι­ος έχη να ειπή κάτι, εζήτησε τον λόγο ένας ευσεβής Ρώσος, ο οποίος είπε δύο λέξεις μόνον: «Χριστός Ανέστη». Όλο το ακροα­τήριο εβροντοφώνησε: «Αληθώς Ανέστη». Η σαρ­κωμένη Αλήθεια, ο Χρι­στός, ενίκησε τις «αλήθει­ες» του κόσμου τούτου.Οι σταυρωταί του Κυρίου προσπάθησαν να κρύψουν το γεγονός της Αναστάσε­ως και να συκοφαντήσουν τους μαθητάς ότι έκλεψαν τον Κύριο από τον Τάφο. Δεν μας είπαν όμως πως αυτοί, οι κατ' αυτούς απα­τεώνες μαθηταί, εκήρυξαν τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο σε όλο τον κόσμο και για την αγάπη Του υπέστησαν διωγμούς, βασανιστήρια και φρικτούς θανάτους.Η ιστορία επαναλαμβά­νεται. Σύγχρονοι σταυρω­ταί του Κυρίου συκοφα­ντούν τον Αναστάντα Κύ­ριο. Προσπαθούν να τον γελοιοποιήσουν, χρησιμο­ποιώντας τον τύπο, τα ρα­διόφωνα, τις τηλεοράσεις, το διαδίκτυο. Κυκλοφο­ρούν Dvd-video με βλάσφη­μες, ψευδείς και αναπόδεικτες κατηγορίες κατά του Κυρίου, που δια μεγάλων καθημερινών εφημερίδων και περιοδικών μπαίνουν σε κάθε σπίτι, ώστε μικροί και μεγάλοι να κλονίζωνται στην πίστι τους, αφού δεν υπάρχει και η δυνατότης να ακούσουν και την άλλη άποψι. Αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί και η νεοποχίτικη πανθρησκειακή κίνησι του συγκρητιστικού Οικου­μενισμού, που προσπαθεί να εξισώση τον Θεάνθρω­πο Κύριο και την Αγία μας Ορθόδοξο πίστι με τις άλλες θρησκείες και άλλες ομολογίες.Φοβεροί εχθροί της Εκκλησίας υπήρξαν οι αιρέσεις. Φοβερώτερος όλων είναι ο Συγκρητισμός, δηλαδή η ανάμιξις και σχετικοποίησις κάθε πί­στεως. Υποβαθμίζει, μειώ­νει, υποσκάπτει όχι κάποιο από τα δόγματα αλλά όλα τα δόγματα, δηλαδή όλη την Αλήθεια, τον Θεάν­θρωπο Κύριο, για να ανοίξη τον δρόμο στην Πανθρησκεία της Νέας Εποχής, με την πίεση των ισχυρών της γης.Η απάντησίς μας σ’ αυτόν τον γενικευμένο πό­λεμο κατά της Αληθείας -Χριστού θα πρέπη να είναι η με παρρησία ομολογία μας ότι μόνος ο Χριστός είναι η μόνη Αλήθεια και γι’ αυτό ο Σωτήρ του κόσμου, και μόνον η Αγία Ορθόδο­ξος Εκκλησία είναι η αληθι­νή, αποστολική, ακαινοτόμητη συνέχεια της Μιας, Αγίας, Καθολικής Εκκλη­σίας των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέ­ρων.Ομολογούμε την πίστι μας, έστω και εάν γι’ αυτήν την ομολογία υφιστάμεθα ή θα υποστούμε στο μέλλον εντονώτερο κοινωνικό αποκλεισμό.Καιρός μαρτυρίας και μαρτυρίου για την ομολο­γία του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Χριστού, της Αυτοαληθείας και σωτη­ρίας μας.

Χριστός Ανέστη!
Αληθώς Ανέστη!

(Πηγή: «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» 5/4/2007)
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=584