Θυρανοίξια Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Σουλλάρων

Χαρά ουν χαίρομεν και αγαλλιάσει αγαλλιώμεν, διότι ο ποιμενάρχης μας, άνοιξε και πάλιν τας θύρας της εκκλησίας μας! Ώδινεν ο ναός μας επί 46 ολόκληρους μήνες και ανέμενε την επισκευήν του. Ανέμενεν να λειτουργηθεί και πάλιν και να ακουστούν ύμνοι και ωδαίς πνευματικές για να τιμηθεί ο Άγιος Νικόλαος και δοξολογηθεί ο Πανάγιος Θεός. 46 ολόκληρους μήνες και το φως του καντηλιού δεν έσβησε, το θυμίαμα δεν έλειψε, η υπομονή δεν εξαντλήθηκε, η λαχτάρα δεν μειώθηκε, ο πόθος αύξανε, η κούρασις ελησμονείτο, η πίστις εκραταιούτω.

 3 Φεβρουαρίου 2014 ημερομηνία που κανείς μας δεν θα ξεχάσει…. Η εκκλησία, από τη μανία του εγκέλαδου κυριολεκτικά μένει χωρίς κεραμίδι. Οι ζημιές αρκετές. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο με προϊστάμενο τον π. Αθανάσιο, προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να μην μπει σταγόνα βροχής στο εσωτερικό της εκκλησιάς, και να προφυλάξουμε τα ιερά κειμήλια του και το καταφέρνουμε. Στη συνέχεια αναθέτουμε στον κ. Αντύπα Αλέξανδρο τη μελέτη και την επίβλεψη της επισκευής. Οι μέρες προχωρούν. Η άδεια επισκευής εκδίδεται στις 8/6/2016.

Και η επισκευή ξεκινά. Ο κ. Αθανάσιος Νταφλούκας μεταξύ 6 υποψηφίων μειοδοτεί και αναλαμβάνει, ως ανάδοχος, την επισκευή της Εκκλησίας. Η επισκευή προχωρά αλλά τα διαθέσιμα χρήματα τελειώνουν. Πρέπει να τοποθετήσουμε κεραμίδια, αλλά «άγρα ουδαμού». Η λύση δεν είναι άλλη από το ευαγγελικό: αιτείτε και δοθείσετε, κρούετε και ανοιγείσετε. Ο Συγχωριανός μας κ. Νικόλας Αραβαντινός Ζαφείρης στέλνει χρηματική βοήθεια και έτσι καλύπτεται η στέγη της Εκκλησία και συνεχίζουμε την επισκευή. Όλους τους ευχαριστούμε.

Οι εργασίες προχωρούν και μετά από 7 μήνες από την περαίωση των εργασιών με την μέριμνα της προισταμένης του ΤΑΣ πιστοποιείται η  ολοκλήρωση του καθορισμένου από τον ΤΑΣ ποσοστού εργασιών καταβάλλεται  η β΄ δόση και εξοφλείται ο ανάδοχος. Αμφότερους τους ευχαριστούμε. 

Χτυπάμε και άλλες πόρτες απλών ανθρώπων αλλά και οικονομικά επιφανών. Και ο καθένας προσφέρει ότι μπορεί σ αυτούς τους δύσκολους οικονομικά καιρούς. Οι συγχωριανοί μας ανταποκρίνονται. Για κείνους που χουν χρήματα, κατά κανόνα, ίσχυσε αυτό που έχει γράψει ο Εθνικός μας ποιητής στον Ύμνο εις την Ελευθερία: δεν είν' εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλή. Ο Άγιος όμως είναι εκείνος που μεριμνά. Και πάλι του ζητούμε βοήθεια. Και η βοήθεια έρχεται. 

30 Νοεμβρίου  και η εκκλησιά μας άνοιξε. Ο Πρωτόκλητος μαθητής μαζί με τον Άγιο Νικόλαο αοράτως συνόντες τέλεσαν τα θυρανοίξια με τον επίσκοπο μας. Συνεχίζουμε τη λειτουργία της εκκλησίας αυτής, η οποία μαρτυρεί τη παρουσία της από το 1705. Εις πείσμα των σεισμών του 1723, του 1867, του 1953 και του 2014 ο ναός στέκει και πάλι εδώ. Το 1961 εγκαινιάζεται ο σημερινός ναός υπό του αοιδίμου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κυρού Ιεροθέου Βουή (του Δεσπότου των σεισμών) και  το θυσιαστήριον επανακαθιερώνεται υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. κ. Δημητρίου. Το χωριό μας λοιπόν, από το οποίο έχει προέλθει αριθμός Μητροπολιτών, ιερομονάχων, ιερέων και μοναχών οσίων, ως ο όσιος Ευφρόσυνος των Κηπουραίων, και θα προέλθουν και άλλοι, ουδαμώς υπάρχει ενορία ελαχίστη εν τη Μητροπόλει Κεφαλληνίας. Στην εκτενή μνημονεύθηκαν κάποιοι από αυτούς, όσους η έρευνα μας επέτρεψε να βρούμε. Βρίσκει λοιπόν και πάλι την τάξη του και αναμένει ζωντανή λειτουργική ζωή από τον επίσκοπο. 

Τελειώνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε εκ μέρους του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου όλους όσους βοήθησαν να φτάσουμε σ αυτό το αποτέλεσμα. Δεν θα αναφερθούμε προσωπικά στους συγχωριανούς, γιατί για μας η εκκλησία αυτή είναι το σπίτι μας. Και κάναμε το καθήκον μας. Ας αγιάσει ο καλός Θεός τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του οίκου του και ας αντιδοξάσει αυτούς! 

 Η προσπάθεια μας αυτή όμως δεν σταματά εδώ, συνεχίζεται και για το εξωτερικό βάψιμο του και για τη συντήρηση των κειμηλίων του. Ήδη ξεκινήσαμε από τους πολυελέους που συμβολίζουν το έλεος του Θεού. . Ο αριθμός λογαριασμού και τα στοιχεία του Ιερού Ναού για οποιαδήποτε βοήθεια είναι τα εξής:

ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΟΥΛΛΑΡΩΝ

 ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ: 293/790006-63

ΙΒΑΝ: GR 29 0110 2930 0000 2937 9000 663

ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ – BIC: ETHNGRAA

Σε περίπτωση θετικής ανταπόκρισης σας, παρακαλούμε να ενημερώσετε τον ταμία του ναού κ. Συνοδινό  Γεράσιμο, στο τηλ. επικοινωνίας 6972512940, ώστε να εκδοθεί η κατά τον νόμον απόδειξη με την σφραγίδα του Ναού και της Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας και να καταχωρηθεί το ποσό στο βιβλίο Ταμείου του Ιερού Ναού μας. Ελπίζουμε πως ο Άγιος Νικόλαος θα μας βοηθήσει να τελειώσουμε και το εξωτερικό βάψιμο και  σιγά - σιγά να κατασκευάσουμε νέα στασίδα, να συντηρήσουμε και το κωδωνοστάσιο και τα γύρω τοιχία του κοιμητηρίου καθώς και το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου το οποίο ευτυχώς έχει μικρής κλίμακας και επέμβασης ζημιές (εξωτερικές κυρίως). Για οποιοσδήποτε πληροφορίες σχετικά με την εκκλησία μπορείτε επίσης να καλείτε στο ίδιο τηλέφωνο, να επικοινωνείτε στο email: eptdoc@hotmail.com   Τέλος ευχαριστούμε όσους με οποιονδήποτε τρόπο έχουν βοηθήσει μέχρι τώρα.

Με την ευχή ο Άγιος Νικόλαος να πρεσβεύει για τις οικογένειες σας διατελούμε.

ΝΕΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Εργασίες επισκευής Αγίου Νικολάου Σουλλάρων

Με τη βοήθεια του Αγίου Νικολάου και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, ξεκινήσαμε τα έργα επισκευής της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Όλα αυτά τα 2 χρόνια που πέρασαν προσπαθήσαμε πρώτα πρώτα για τη διαφύλαξη και την αποτροπή εισροής ομβρίων υδάτων εντός του ναού αφού ο δεύτερος σεισμός κατέστρεψε τα κεραμίδια και ευτυχώς το πετύχαμε. Ακολούθως προσπαθήσαμε τόσο για την έκδοση της άδειας επισκευής, με τη γραφειοκρατία δυστυχώς να μας καθυστερήσει αρκετά, όσο και για την απρόσκοπτη λειτουργική ζωή της ενορίας μας.

Ευτυχώς το χωριό μας δεν έμεινε αλειτούργητο και χωρίς εκκλησία ούτε στιγμή. Το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου στάθηκε ο λιμένας εκείνος στον οποίο καταφύγαμε για τις λειτουργικές μας ανάγκες από τον Μάρτιο του 2014 έως και σήμερα.

Έτσι λοιπόν εκδοθείσης της αδείας επισκευής, ευθύς αμέσως ενημερώσαμε τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην μας, ο οποίος μας κατεύθυνε ώστε η κάθε μας ενέργεια να είναι κατά νόμον. Η πρώτη μας μέριμνα ήταν η εξεύρεση χώρου φύλαξης των εντός του ναού αντικειμένων, η καταγραφή, μέτρηση, φωτογράφιση τους, η μεταφορά και η ασφαλής φύλαξη τους με σύστημα συναγερμού. Ακολούθως πραγματοποιήσαμε 2 διαγωνισμούς ανάθεσης των εργασιών όπου κατά τον δεύτερο αναδείχτηκε ο ανάδοχος και έτσι στις 23 Σεπτεμβρίου ξεκινήσαμε τις εργασίες. Στις παρακάτω φωτογραφίες, οι οποίες θα ενημερώνονται συνεχώς και θα προστίθενται νέες, φαίνεται η πορεία του ναού από τους σεισμούς. Με την ευχή ο Άγιος Νικόλας να είναι αρωγός και προστάτης όλων, δημοσιεύουμε και τον αριθμό λογαριασμού Εθνικής Τραπέζης για την επισκευή του Ναού, ο οποίος είναι ο εξής: ΙΒΑΝ: GR 29 0110 2930 0000 2937 9000 663

ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ – BIC: ETHNGRAA

Σκέψεις πάνω σε ένα δημοσίευμα.

Με αφορμή δημοσίευμα στην τοπική Κεφαλληνιακή ιστοσελίδα Kefalonia Press http://kefaloniapress.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=58006&Itemid=38 θα θέλαμε να διατυπώσουμε και μεις κάποιες σκέψεις, σχετικά με τα γραφόμενα του υπογράφοντος Ηλία Μπεριάτου, ο οποίος διατυπώνει σκέψεις σχετικά με το έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Σπυρίδωνος και συγκεκριμένα επικεντρώνεται στις άκομψες πολιτικές παρεμβάσεις του, όπως ο ίδιος αναφέρει, αλλά και στον διάδοχο του, ο οποίος θα εκλεγεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Διαβάζοντας το κείμενο  διαπιστώνουμε ότι ο κ. Μπεριάτος μεταξύ άλλων αναφέρει: «Δεν θα κρίνουμε την διοικητική και διαχειριστική του ικανότητα ως προϊσταμένου των εκκλησιαστικών υπηρεσιών και του τοπικού κλήρου. Η δική μας κριτική εστιάζεται κυρίως στις ‘άκομψες’ πολιτικές «παρεμβάσεις» του Μητροπολίτη σε καθημερινές αλλά και σε κρίσιμες ιστορικά στιγμές,  με κορυφαίο παράδειγμα την συμπόρευσή του με την σκληροπυρηνική πλευρά της ιεραρχίας, όταν, επί αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, σοβούσε η κρίση για την εκκλησιαστική περιουσία, λόγω της νομοθεσίας που είχε  περάσει ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτσης ως υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων.

Αλλά και αργότερα στην δεκαετία του 90 με τη στάση του στο περίφημο θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Και ακόμα σε διάφορες περιστάσεις για θέματα τοπικού χαρακτήρα (μεροληπτική στάση σε πρωθυπουργικές επισκέψεις στην Κεφαλονιά, αποδοκιμασία εορταστικών λόγων με αφορμή εθνικές επετείους κλπ) για τα οποία σημειωτέον έχουμε δημόσια εκφραστεί την εποχή  ακριβώς που αυτά συνέβαιναν ( βλέπε δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο)… Το πρώτο είναι ότι με αφορμή την αναμενόμενη αλλαγή στην ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, όλοι όσοι, δεκαετίες ώρα, υποστηρίζουν τον εκδημοκρατισμό αλλά χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος, θα πρέπει να συμβάλλουν ώστε να προκληθεί μια δημόσια συζήτηση για το θέμα αυτό και ιδιαίτερα για την εκκλησιαστική περιουσία, όπου θα συζητηθούν και άλλες άγνωστες  λεπτομέρειες από την κεντρική και τοπική πολιτική σκηνή.

Το δεύτερο είναι ότι με βάση τα διδάγματα από τη δράση και το έργο του  εκλιπόντος,  ο νέος Μητροπολίτης (η εκλογή του οποίου θα έπρεπε να γίνεται με δημοκρατικό τρόπο) οφείλει να είναι ανοικτός, προοδευτικός αλλά κυρίως προσεκτικός  σε σχέση με τα παραπάνω  ευαίσθητα πολιτικά  θέματα (και όχι μόνον με τα καθαρώς εκκλησιαστικά). Διότι στην Κεφαλονιά και στα Εφτάνησα όπως γνωρίζουν οι παλιότεροι, έχουν υπάρξει και έχουν «διδάξει» με τη στάση τους  τέτοιες αξιόλογες εκκλησιαστικές προσωπικότητες. (Ίσως θα έπρεπε να θυμηθούμε την ομιλία του Α. Τρίτση στην ενθρόνιση του μακαριστού Σπυρίδωνα)

Ας ευχηθούμε λοιπόν, στους μήνες και στα χρόνια που έρχονται, να γίνει πραγματικότητα αυτή η προοδευτική αλλαγή στις σχέση πολιτείας και εκκλησίας  προς όφελος και των δύο και κυρίως προς όφελος της ανεξιθρησκίας, της ελευθερίας του λόγου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γενικότερα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.»    

Όσον αφορά την κριτική σχετικά με την εκκλησιαστική περιουσία για την οποία τόσα πολλά έχουν γραφεί και θα γραφούν φρονούμε ότι ο μακαριστός Σπυρίδων καλώς συμπορεύθηκε με την υπόλοιπη Ιεραρχία για την προάσπιση της Εκκλησιαστικής Περιουσίας διότι γνώριζε την τύχη της εκκλησιαστικής περιουσίας  αρχής γενομένης από το 1833 έως την εποχή εκείνη. Η εκκλησιαστική περιουσία άλλες φορές απαλλοτριώθηκε αναγκαστικά (1833, 1834, 1917-1930), άλλες φορές φορολογήθηκε δυσβάστακτα (1836), άλλες φορές ρευστοποιήθηκε προς όφελος του Ελληνικού κράτους (1940-1944) , ενώ σε πολλές περιπτώσεις  η Εκκλησία αναδείχθηκε ο μεγαλύτερος κοινωνικός ευεργέτης ειδικά στην πόλη της Αθήνας.  (η Ριζάρειος Σχολή,η Ακαδημία Αθνών, το Αιγινήτειο Νοσοκομείο, το Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το Σκοπευτήριο, το Πτωχοκομείο, η Μαράσλειος Ακαδημία, το Θεραπευτήριο "Ευαγγελισμός", το Αρεταίειο νοσοκομείο, η Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή, οι Αστυνομικές Σχολές στην οδό Μεσογείων, το Νοσοκομείο Παίδων, το Νοσοκομείο Συγγρού, το Λαικό Νοσοκομείο "Σωτηρία", το Ασκληπείο Βούλας, η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη, το Ορφανοτροφείο Βουλιαγμένης, το ΠΙΠΚΑ Βούλας, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, Γηροκομείο, Εθνική Βιβλιοθήκη, Πανεπιστήμιο Αθηνών, 142 Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια της Αττικής). Αξίζει να προσέξουμε πως από τα 1.282.300 στρέμματα ιδιοκτησίας της Εκκλησίας, τα 367.000 είναι δασικές εκτάσεις, τα 745.400 βοσκότοποι και μόνο τα 169.900 γεωργική καλλιεργήσιμη γη. Δηλαδή οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις της αντιστοιχούν μόλις στο 0.48% του συνόλου της γεωργικής γης της χώρας μας! Και προκύπτει το ερώτημα αν είχε εφαρμοστεί ο νόμος Τρίτση, όλη η ανωτέρω εκκλησιαστική περιουσία τι τύχη θα είχε; Μήπως θα βρισκόταν και αυτή «στο χωνευτήρι» του ΤΑΥΠΕΔ προς εξυπηρέτηση του επαχθούς χρέους; Η άποψη μας είναι ότι καλώς έπραξε ο μακαριστός διότι έως σήμερα τους καλοκαιρινούς μήνες έχουμε ακόμα την δυνατότητα να ταξιδεύουμε μέχρι τους Βαρδιάνους (ιδιοκτησία Ιεράς Μονής Κηπουρέων) και να απολαμβάνουμε τη θάλασσα και την ξεγνοιασιά από την καθημερινότητα. Καλώς και πάλι έπραξε διότι μέχρι σήμερα τα περισσότερα κοιμητήρια των χωριών είναι ενοριακά (και πληρώνουν ΕΤΑΚ γι αυτά οι ναοί) και οι συγγενείς των κεκοιμημένων δεν έχουν την έγνοια να μισθώνουν μνήματα, όπως γίνεται στις μεγαλουπόλεις για 3ετές χρονικό διάστημα. Και πάλιν καλώς έπραξε διότι κελιά ναών (βοηθητικοί χώροι) χρησιμεύουν ως αγροτικά ιατρεία χωριών ή ακόμη και ως εκλογικά κέντρα. Καλώς έπραξε και πάλι διότι προϊόντα αγροτικών μοναστηριακών εκτάσεων σιτίζουν άπορες οικογένειες λόγω της κρίσης που η πολιτεία τεχνικά με τους ευρωπαϊκούς και λοιπούς ετέρους δημιούργησε. Και αυτά είναι μόνο λίγα χαρακτηριστικά παραδείγματα για το πώς η τοπική Εκκλησία διαθέτει την περιουσία της, την στιγμή που υπηρεσίες της πολιτείας στεγάζονται σε μισθωμένα κτίρια έναντι παχυλών ενοικίων. Τόσα χρόνια και δεν κατέστει δυνατόν η Αστυνομία και η Πυροσβεστική της πρωτεύουσας του νησιού να στεγαστούν σε ιδιόκτητους χώρους.

Ας δούμε όμως το θέμα των ταυτοτήτων στο οποίο αναφέρεται ο κ. Μπεριάτος.  Ξαφνικά προέκυψε το θέμα της μη αναγραφής του θρησκεύματος ή ήταν προσχεδιασμένο; Σχέδιο της παγκοσμιοποίησης ή διαφύλαξη προσωπικών δεδομένων; Προετοιμασία για τα όσα επρόκειτο και πρόκειται να συμβούν ή ένα ακόμη βήμα σε σχέδια των δυσσεβών Ευρωπαϊστών; Την στιγμή που το Ισλάμ λυσσομανά στην Ευρώπη θεωρούμε πως ο κ. Μπεριάτος θα έπρεπε να σκεφτεί με τι προοπτικές θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η αναγραφή του θρησκεύματος και όχι η απάλειψη. Και δεν πρέπει να ξεχνά ότι τα δυο μεγέθη ελληνισμός και ορθοδοξία είναι συνυφασμένα μεταξύ τους με σχέση συναλληλίας με διακριτούς ρόλους. Άλλωστε η Υπέρμαχος Στρατηγός είναι εκείνη που ενέπνευσε, εμπνέει και θα εμπνέει το γένος των Ελλήνων…

Όσον αφορά τα τελευταία στα οποία αναφέρεται σχετικά με μεροληπτικές στάσεις κλπ καλό θα ήταν να αναφερθεί επακριβώς διότι αναγνώστες του άρθρου του δεν είναι μόνο άνθρωποι της γενιάς του αλλά και νεότεροι.

Ας πάμε όμως και στο δεύτερο θέμα με το οποίο καταπιάνεται και είναι ο τρόπος εκλογής. Εδώ δεν θα διαφωνήσουμε με όσα διατυπώνει. Άλλωστε πολλές φορές έχουν ακουστεί ανάλογες απόψεις σχετικά με το θέμα εκλογής Μητροπολιτών. Είναι αλήθεια ότι οι χριστιανοί, οι οποίοι θα ποιμανθούν από τον επίσκοπο μένουν αμέτοχοι από την εκλογής του. Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει σε άλλες αυτοκέφαλες εκκλησίες, στην Ελλαδική Εκκλησία εκλέκτορες είναι οι ίδιοι οι Μητροπολίτες. Ίσως κάποιοι να υποστηρίξουν ότι οι εκλέκτορες είναι διάδοχοι των αποστολών και οι απόστολοι εξέλεγαν οι ίδιοι τους διαδόχους τους. Δεν θα διαφωνήσουμε εδώ. Όμως οι απόστολοι και οι διάδοχοι τους σε καμιά περίπτωση δεν εξέλεξαν διάδοχο τους από την Πελοπόννησο για να τον στείλουν στην Μακεδονία (βλέπε Ιερισσό) λες και ολόκληρη Μακεδονία δεν είχε έναν άξιο Ιερομόναχο για επίσκοπο της εν λόγω επαρχίας.  Σε αντίθεση με την Εκκλησία της Ελλάδος οι επίσκοποι της Εκκλησίας της Κρήτης κατάγονται από το ίδιο το νησί. Φρονούμε λοιπόν ότι θα ήταν εποικοδομητικός και επιβεβλημένος ένας διάλογος ανάμεσα στην πολιτεία και την Εκκλησία γι αυτό το θέμα περισσότερο από ότι το θέμα της περιουσίας και των ταυτοτήτων. (Αλλά και αυτά τα δυο θέματα κάλλιστα μπορούν να αξιοποιηθούν προς το συμφέρον της πατρίδας μας)

Όσον αφορά τώρα την προοδευτικότητα την οποία ο κ. Μπεριάτος θέλει να διακρίνεται ο νέος Μητροπολίτης ας μας επιτραπεί να πούμε πως το Ευαγγέλιο του Χριστού από μόνο του είναι διαχρονικό, αενάως προοδευτικό και ρηξικέλευθο αρκεί όλοι όσοι το ακούμε να μην το προσαρμόζουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά. Ο Χριστός δίδαξε την ισοτιμία ανδρός και γυναικός αιώνες πριν εφαρμοστεί από την πολιτεία στην Ελλάδα. Ο Χριστός δίδαξε την απόδοση δίκαιου φόρου στο κράτος επί εποχής Καίσαρος. Ο Χριστός πρώτος έλεγε: εκείνος που έχει δυο χιτώνας να δίνει τον έναν σε εκείνον που δεν έχει. Ο Χριστός πρώτος έδωσε εντολή το Αγαπάτε Αλλήλους. Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας ότι ένας από τους μαθητές ήθελε το Χριστό ως κοινωνικό αναμορφωτή και εθνικό επαναστάτη και προσπάθησε με την προδοσία να ανακόψει το «μεσσιανικό κατήφορο» όπως νόμιζε του διδασκάλου του. Και όταν διαπίστωσε το παιχνίδι του αρχιερέα οδηγήθηκε στην αυτοκτονία.

Άρα ο διάδοχος του μακαριστού Σπυρίδωνος αν είναι γνώστης του Ευαγγελίου και τηρητής αυτού και δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και θα μπορεί να διδάξει και να θεραπεύσει και εμάς.  Διότι πρώτα πράττουμε εκείνο που ο Θεός θέλει και έπειτα το διδάσκουμε. Μην ξεχνάμε ότι και ο επίσκοπος ζει και πολιτεύεται μέσα στο πνευματικό θεραπευτήριο που ονομάζεται Εκκλησία, οπότε και θεραπεύεται και θεραπεύει και δεν ίσταται πάνω από όλους. Γι αυτό άλλωστε κατά την χειροτονία του τίθεται πάνω από το κεφάλι του το Ιερό Ευαγγέλιο για να θυμάται σε όλη του τη ζωή ότι και πάνω από αυτόν είναι ο Χριστός. Τέλος όσον αφορά τους πολιτειακούς άρχοντες είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουν πως η Εκκλησία του Χριστού ως οργανισμός θεοσύστατος, δεν είναι ούτε κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών για ανάγκες όπως γάμοι, βαπτίσεις, κηδείες και διάφορες τελετές και εκδηλώσεις, ούτε ομάδα αφελών ανθρώπων, οι οποίοι ασχολούνται με γιορτές και πανηγύρια για να γεμίσουν τον χρόνο τους αλλά κινούμενοι από την προοπτική της Αναστάσεως του Χριστού επιδιώκουν να φτάσουν στο καθ ομοίωσιν αγωνιζόμενοι να καταστούν κατοικητήρια του Αγίου Πνεύματος και κοινωνοί της Τρισυποστάτου θεότητος, αντιστεκόμενοι «είς τάς πάγας και θήρατρα του ψυχοφθόρου». Και αυτό το γνωρίζουν πολύ περισσότερο οι αγράμματοι και οι κάτοικοι των χωριών του νησιού μας που φυλάσσουν Θερμοπύλες Ορθοδοξίας και βλέπουν τους πολιτικούς παράγοντες μόνο σε περιόδους εκλογών. 

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων ο Γ΄ (1984-2015)

Στον απόηχο ενός σημαντικού και παράλληλα ιστορικού γεγονότος αρκετοί είναι εκείνοι, οι οποίοι νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν είτε σκέψεις, είτε συναισθήματα, είτε λόγια ψυχής σχετικά με τον άνθρωπο που είναι «ο πρωταγωνιστής» του γεγονότος. Και τούτο είναι ανθρώπινο. Αν μάλιστα ο άνθρωπος αυτός είναι ο Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Θεοσώστου, Ιστορικής και Αποστολικής Μητροπόλεως Κεφαλληνίας πως μπορείς να πνίξεις αυτά που θέλει να πει η ψυχή; Λίγες σκέψεις λοιπόν διατυπωμένες με περισσή αγάπη για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κεφαλληνίας κυρό Σπυρίδωνα, θα προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε, χωρίς να θεωρούμε ότι αποτίουμε φόρο τιμής σε έναν τέτοιου μεγέθους Ιεράρχη, αλλά ως έκφραση ευχαριστίας και μνημόσυνο αιώνιο για την εδώ διακονία και προσφορά του.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας κυρός Σπυρίδων ο Γ΄ ο Καλαφατάκης ήταν προορισμένος από το Θεό να ποιμάνει μια Μητρόπολη πληγωμένη πνευματικά, κυριολεκτικά χτυπημένη από «τὰς πάγας καὶ τά θύρατρα τοῦ ψυχοφθόρου», και ταπεινωμένη στα μάτια των υπολοίπων ορθοδόξων της πατρίδας μας. Και ήταν προορισμένος από τον παντογνώστη και φιλεύσπλαχνο  Θεό χρόνια πριν, ήδη από τον Ιανουάριο του 1954 όταν λαμβάνει τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης από τον Κεφαλλήνα Τιτουλάριο τότε επίσκοπο Ευρίπου  Διονύσιο Ιγγλέση (1911-1966) τον μετέπειτα Ζακύνθου. Άραγε γνώριζε ο επίσκοπος Διονύσιος ότι χειροτονεί τον μετέπειτα Μητροπολίτη της γεννετήρας του, αναρωτήθηκε εύλογα και σοφά ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας π. Γεράσιμος Φωκάς, στον εμπνευσμένο επικήδειο λόγο του;http://users.sch.gr//markmarkou/1966/koim1966.htm 

Τον Μάιο του 1984 εκλέγεται υπό της Σεπτής Ιεραρχίας της εκκλησίας της Ελλάδος μητροπολίτης Κεφαλληνίας και λίγες μέρες μετά η Κεφαλλονιά υποδέχεται με ελπίδα, άσβεστης φλόγας, τον νέο ποιμενάρχη προσμένοντας από αυτόν πολλά, κυρίως την πνευματική ανάταση και ανάσταση. Στο πρόσωπο του οι χριστιανοί έβλεπαν τον στοργικό πατέρα, τον οποίο είχαν από καιρού στερηθεί, τον οιακοστρόφο της νοητής νηός της τοπικής εκκλησίας, της οποίας το καράβι ακυβέρνητο καταποντίζοταν χτυπημένο από την υψουμένην συνεχώς θάλασσα των πειρασμών και την στιγμή αυτή προσδραμούσε να καταφύγει σε εύδιο λιμένα.

Και αυτό το κατάφερε ο επίσκοπος, διότι τα εσκοτισμένα εφώτισε και συνήγαγε τα εσκορπισμένα. Πέραν αυτού κύριο μέλημα του ήταν η χειροτονία ιερέων, η επάνδρωση των κενών θέσεων αλλά και η ανοικοδόμηση κτιρίων, των οποίων στερούνταν τόσο η Μητρόπολη όσο οι ναοί και τα μοναστήρια. Είναι αλήθεια πως ο ένας οφθαλμός της ψυχής του ήταν στην καρδιά της Κεφαλλονιάς στον Άγιο Γεράσιμο και ο άλλος στο υπόλοιπο νησί. Φιλακόλουθος, όργωνε την δύσκολη από μορφολογικής επόψεως μητρόπολη, και προεξάρχοντας της ευχαριστιακής συνάξεως πραγμάτωνε το του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου:  «ὂπου ἂν φανῆ ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ τὸ πλήθος ἒστω, ὢσπερ οὖν ὄπου ἦ  Χριστός Ἰησοῦς ἐκεῖ  ἡ Καθολικῆ Εκκλησία» (Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου προς Σμυρναίο κεφ. 8)

Αλλά και έξω από την Μητρόπολη του, εισέπραττε το σεβασμό, τόσο για το έργο που επιτέλεσε στον αμπελώνα του Κυρίου πριν εκλεγεί Μητροπολίτης όσο και για την κρυστάλλινη ζωή του, την οποία «ψαυέτω μηδαμῶς χεὶρ ἀμυήτων». Ουδείς δύναται να προσψαύσει τι για την ηθικότητα του και την παραδοσιακότητα του στην τέλεση των ακολουθιών. Αναγνωρίζεται από όλους, ότι κράτησε όσα παρέλαβε από τους Μητροπολίτες δίπλα στους οποίους εμαθήτευσε. Μητροπολίτες πιστοί τηρητές των παραδόσεων και συνάμα αρχοντικοί. Αναγνωρίζεται ακόμη ότι πρόβαλλε την αγιοπνευματικότητα της Κεφαλλονιάς όταν πρότεινε προς ανακήρυξη αγιότητος τον Όσιο και Θεοφορό Παναγή (Μπασιά), την ταύτιση του νησιού με την Μελίτη των Πράξεων των Αποστόλων, την υποδοχή των τιμίων δώρων από την Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου του Αγίου Όρους, την υποδοχή των λειψάνων των Αγίων Φανέντων και συνάμα τιμώντας διαρκώς τον προστάτη της νήσου Άγιο Γεράσιμο, τον Πρωτόκλητο των μαθητών Απόστολο Ανδρέα, τον Όσιο Άνθιμο και όλα τα αγιοπνευματικά στηρίγματα του νησιού.

Και καθώς ἐξεμετρούσε τό ζεῖν, οι δυνάμεις του ατονούσαν, και ο επίσκοπος προσπαθούσε όσο του ήταν δυνατόν  να διακονεί, όπως οι κανόνες προστάζουν πολλές φορές με συγκατάβαση και οικονομία. Άλλες φορές με περισσότερη οικονομία από όση χρειαζόταν, η οποία μπορεί να έγινε και αντικείμενο εκμετάλλευσης. Και τούτο δεν είναι παράξενο, διότι το λέει ο Χριστός και στον Απόστολο Πέτρο: « ἀμὴν ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος, ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς, ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου, καὶ ἄλλος σε ζώσει, καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις» Ιωάννης 21,18.  Όμως ο παντεπόπτης Θεός έτσι θέλησε να γίνει και το όνομα Κυρίου ας είναι ευλογημένο. Ο Κύριος της ζωής και του θανάτου διάλεξε να καλέσει τον επίσκοπο του όταν αυτός ήταν εν ενεργεία Μητροπολίτης αλλά και συνοδικό μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Ελλαδικής Εκκλησίας. Τιμητικά και τα δυο! Και 20 του μηνός Ιανουαρίου ε.ε και περί ώρα 15:45 ο γηραιός Μητροπολίτης Κεφαλληνίας Σπυρίδων ο Γ΄ παραδίδει τη ψυχή του στα χέρια του δωρεοδότου Θεού. Ὁ Ἐπίσκοπος ἡμῶν ἐκοιμήθει!

Στις 21 του Ιανουαρίου η Κεφαλλονιά υποδέχεται την τιμία σωρού του και στις 22 αυτού μηνός κηδεύεται και ενταφιάζεται καθώς επιθυμούσε, στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου δίπλα στον επίσκοπο Λεοντουπόλεως κυρό Νικόδημο Γαλιατσάτο (1919-1980)  http://users.sch.gr//markmarkou/1980/koim1980.htm Κεφαλλήνα στη καταγωγή. Είναι τιμητικό για μια Μητρόπολη να κηδεύει στα χώματα της τον επίσκοπο της. Ο τελευταίος Μητροπολίτης Κεφαλληνίας που κηδεύτηκε στο νησί ήταν ο Δαμασκηνός Πολυδώρου το 1933, στο κοιμητήριο του Δραπάνου στο Αργοστόλι. http://www.kalavrytanews.com/2014/06/1852-1933.html

Έτσι λοιπόν μια νέα σελίδα ξεκινά με τοποτηρητή τον Μητροπολίτη Ηλείας και Ωλένης Γερμανό Παρασκευόπουλο, http://www.imilias.gr/mitropolitis/biografiko-mitropolitou.html ο οποίος αξίζει να σημειωθεί ότι διετέλεσε τοποτηρητής(25Μαρτίου 1984 – 3 Ιουνίου 1984) πριν τον ερχομό του κυρού Σπυρίδωνος  αμέσως μετά τον θάνατον του τότε τοποτηρητού Πολυκάρπου Βαγενά (1924-1984) μητροπολίτου Κερκύρας, http://www.imcorfu.gr/mitropolites/polykarpos.htm ο οποίος ορίστηκε τοποτηρητής Κεφαλληνίας το 1982 και  εκοιμήθει στις 25 Μαρτίου του 1984 στη λιτανεία της Παναγίας στα Φαρακλάτα. Πράγματι συγκινητικό ο τότε και σήμερα τοποτηρητής να κηδεύει αυτόν που ενθρόνισε! Παράξενη μάλιστα στο άκουσμα για μας τους νεώτερους, η αλλαγή ονόματος στην μνημόνευση και αναφορά νέου επισκόπου…. Ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν Γερμανοῦ….

Έτσι η εκκλησία ως θεοσύστατος οργανισμός συνεχίζει το έργο της που δεν είναι άλλο από τη σωτηρία ψυχών. Στον οργανισμό αυτό της εκκλησίας κεφαλή είναι ο Χριστός, γι αυτό και κατά την χειροτονία ενός επισκόπου τίθεται στο κεφάλι του το Ιερό Ευαγγέλιο για να γνωρίζει ο χειροτονούμενος ότι δεν είναι υπεράνω πάντων, αλλά πάνω από αυτόν είναι εκείνος του οποίου αυτός είναι εις τύπον και τόπον. Και καθώς οι ημέρες περνούν εύλογη είναι και η απορία περί της διαδοχής αφού αυτό προστάζουν οι ιεροί κανόνες της εκκλησίας μας. Την περίοδο αυτή χρειάζεται από εμάς προσευχή διπλή αφ ενός μεν υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μεταστάντος ποιμέναρχου μας, αφ ετέρου υπέρ της εκλογής άξιου διαδόχου, ο οποίος να διακρίνεται για την ορθοδοξία του, την κρυστάλλινη ζωή του, την αγάπη του σε κάθε πτυχή της νέας του διακονίας, το ενδιαφέρον του για τους πάσχοντες και δοκιμαζομένους συνανθρώπους μας, την φροντίδα του απέναντι στους πληγωμένους ναούς που αυτή τη στιγμή βοούν για την αποκατάσταση τους και τη λειτουργία των θυσιαστηρίων τους, την διακονία του λόγου και την επικράτηση της τάξεως όπως οι κανόνες προστάζουν τόσο από τον κλήρο όσο και από τον ευσεβή λαό.

 Κυρίως όμως χρειάζεται επικοινωνία με το δημιουργικότερο κομμάτι της κοινωνίας μας που είναι οι νέοι. Γιατί όταν ο σπόρος του λόγου του Θεού πέσει σε χωράφι νέο και γόνιμο τότε μετά πάσης βεβαιότητος θα βλαστήσει, θα αυξήσει και θα δώσει καρπούς πολλαπλάσιους. Οι εποχές το απαιτούν και οι καιροί το προστάζουν. Εμείς ζητάμε άνθρωπο, όπως εκείνον που ζητούσε τότε ο Παραλυτικός  ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ ἡμᾶς εἰς τὴν κολυμβήθραν. Και πιστεύω πως άνθρωπος τέτοιος υπάρχει ανάμεσα μας. Ας οικονομήσει ο Θεός να αναδειχθεί και δια της χειροτονίας να αναπληρωθούν τα τυχόν ελλείποντα του. Τέλος από δω και στο εξής ας έχουμε στη προσευχή μας και στη καρδιάς μας τον μακαριστό επίσκοπο μας και στη ζωή μας το λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Φιλιππησίους  «τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις» (Φιλιπ. 4,5).