Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Ποιο το νόημα της Αναστάσεως;

Αγαπητοί αναγνώστες της ιστοσελίδας "Κεφαλλονίτικη Πνοή" ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.


Και αναρωτιέμαι αν πραγματικά ο Χριστός αναστήθηκε και φέτος στη ψυχή μας εδώ στην Κεφαλλονιά ή απλά πέρασε μια ακόμη Πασχαλιά χωρίς νόημα για το καθένα προσωπικά. Ο λόγος που ξεκινώ το άρθρο μου έτσι, με έναν τόνο απογοήτευσης, είναι τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτό το καιρό στο νησί μας με αφορμή το γεγονός της "πρόωρης Ανάστασης" στη πλατεία του Αργοστολίου από τον ποιμενάρχη μας. Εγίνε λοιπόν η παννυχίδα της Αναστάσεως στις 11:30μ.μ. περίπου και όχι στις 12. Και εξαιτίας του γεγονότος αυτού, δημιουργήθηκε θέμα στα τηλεοπτικά κανάλια, στις τοπικές και πανελλαδικές εφημερίδες, στους εκκλησιαστικούς κύκλους κλπ. Με άλλα λόγια καὶ ἡ γῆ ἐσείσθη καὶ αἱ πέτραι ἐσχίσθησαν, μόνο τά μνημεία στο Δράπανο δεν ἀνεῴχθησαν ακόμα...... και ο σάλος καλά κρατεί και τα αίτια είναι πάντα τα ίδια, οι αφορμές κάθε φορά και σε κάθε ευκαιρία αλλάζουν.

Γιατί; Γιατί ο Χριστός αναστήθηκε στη Κεφαλλονιά στις 11:30 και όχι στις 12. Περίλυπος είναι η ψυχή μου ακούγοντας τον κάθε αθεολόγητο <<Θεολόγο>> να θεολογεί περί της ώρας της Αναστάσεως και να σταυρώνει τον τοπικό επίσκοπο, την ώρα που Ανέστη Χριστός, καί χαίρουσιν Άγγελοι, την ώρα που ανέτειλε συγνώμη εκ τού τάφου. Και αναρωτιέμαι και ανησυχώ μήπως η Ανάσταση που τέλεσε ο επίσκοπος μας ήταν άκυρη επειδή έγινε στις 11:30! Μήπως η Κεφαλλονιά δεν ανέστησε το Χριστό στην ώρα του και θα έχει βαριές θεόδοτες συνέπειες! Μήπως τελικά ο Χριστός παρεξηγήθηκε και οι κατήγοροι του Δεσπότη παρουσιάζονται να κατευνάσουν την οργή του Χριστού με την μορφή σύγχρονων γραμματέων και φαρισαίων! Στόχος μου αγαπητοί αναγνώστες δεν είναι να υπερασπιστώ τον πολιό επίσκοπο μας, άλλωστε ο ίδιος δεν έχει ανάγκη την δική μου υπεράσπιση. Στόχος μου είναι να πω στη αγάπη σας ποιο το πραγματικό νόημα της Ανάστασης όπως το έχω σπουδάσει στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπως το έχω βιώσει στο Αγιώνυμον Όρος, εκεί που πραγματικά διατηρείται αλώβητη η Ορθόδοξη παράδοση και όπως προσπαθώ να το βιώνω κάθε μέρα στη ζωή μου, αν και τυγχάνω χοϊκός και αμαρτωλός.

Και ας αναφερθώ στην ώρα της Αναστάσεως. Στις Ορθόδοξες εκκλησίες έχει επικρατήσει να ψάλλεται το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως το γνωστό μας ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στις 12 περίπου το βράδυ, δηλαδή πάνω στην άλλαγή της ημέρας, επειδή η Μεγάλη Κυριακή ή Κυριακή του Πάσχα είναι αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού. Πουθενά όμως στα ευαγγέλια δεν αναφέρεται η ακριβής ώρα της Ανάστασης. Ενώ για την σταύρωση αναφέρεται η ώρα (π.χ. Ιωαν. 19,14 ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· Μαρκ.23,44 ἦν δὲ ὡσεὶ ὥρα ἕκτη καὶ σκότος ἐγένετο ἐφ' ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐνάτης, τοῦ ἡλίου ἐκλειπόντος·,) για την Ανάσταση ουδείς Ευαγγελιστής αναφέρει συγκεκριμένη ώρα άλλα αναλυτικά λένε:

Ο Ματθαίος:28, 1 Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον. 2 καὶ ἰδοὺ σεισμὸς ἐγένετο μέγας· ἄγγελος γὰρ Κυρίου καταβὰς ἐξ οὐρανοῦ προσελθὼν ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας καὶ ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ.

Ο Μάρκος:16, 1 Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. 2 καὶ λίαν πρωῒ της μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. 3 καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; 4 καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. 5 καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. 6 ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν.

Ο Λουκάς:24, 1 Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέως ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καὶ τινες σὺν αὐταῖς. 2 εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, 3 καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.

Ο Ιωάννης:20, 1 Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωῒ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου.


δηλαδή ο Χριστός αναστήθηκε με απλά λόγια την πρώτη μέρα της εβδομάδος και ενώ είχε πέράσει το Σάββατο.(διαγενομένου του Σαββάτου, λίαν πρωί της μιάς Σαββάτων, οψέ Σαββάτων τη επιφωσκούση κλπ).

Η εκκλησία όμως στα πλαίσια του λειτουργικού της χρόνου όρισε να ψάλλεται το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στις 12 και αφού έχει προηγηθεί η ακολουθία με τον κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου το γνωστό Κύμματι Θαλάσσης, και εν συνεχεία να τελείται ο Όρθρος της Κυριακής του Πάσχα και η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Αλήθεια από όλους εμάς που πηγαίνουμε στην Ανάσταση ποιος έχει ακολουθήσει την παραπάνω τάξη; Δυστυχώς πολλοί λίγοι. Οι περισσότεροι πηγαίνουν στην Ανάσταση για να δουν κόσμο, γνωστούς και ξένους, για να ρίξουν κροτήδες και βαρελότα, για να φορέσουν καινούρια ρούχα, για να ανάψουν εθυμοτυπικά την λαμπάδα κλπ. Πολλοί λίγοι αντιλάμβάνονται τα της Αναστάσεως. Η παννυχίδα της Αναστάσεως αγαπητοί αναγνώστες είναι μια έκθεση η οποία έχει πρόλογο, κύριο θέμα και επίλογο. Και ο πρόλογος είναι ο κανόνας του μεγάλου Σαββάτου που μας εισάγει στο γεγονός, το κύριο θέμα είναι αυτό το Χριστός Ανέστη με την Θεία Λειτουργία και τον επίλογο τον κάνει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος με τον κατηχητικό του λόγο που τον αναφέρω παρακάτω. Συγκεκριμένα ο ιερός Χρυσόστομος μας προσκαλεί να συμμετάσχουμε στην τράπεζα που παραθέτει ο Αναστημένος Χριστός αφού αντιληφθούμε ότι από τον Πανάγιο Τάφο Του ανέτειλε συγνώμη. Ο Χριστός το βράδυ αυτό αναστημένος θυσιάζεται για μας και μας καλεί να συμμετάσχουμε στο τραπέζι που παραθέτει που δεν είναι άλλο από την Θεία λειτουργία. Πως όμως να γνωρίζουμε τα παραπάνω αφού πηγαίνουμε στην Ανάσταση στο παρα πέντε και αναχωρούμε στο και πέντε. Αν οι κατήγοροι είχαν πάει στην εκκλησία από το ευλογητός θα άκουγαν και το Χριστός Ανέστη. Δυστυχώς όμως φαίνεται πως ούτε την Μεγάλη Τρίτη είχαν πάει για να ακούσουν την παραβολή των Δέκα Παρθένων και δυστυχώς έπαθαν τα ίδια με τις μωρές παρθένες, έμεινα δηλαδή έξω του νυμφώνος.

Δυστυχώς έχουμε κακή θεολογική παιδεία και στο παραπάνω θέμα και σε αυτό που θα αναφέρω τώρα, και έχει σχέση με την εκτόξευση κροτίδων και κάθε είδους πυρομαχικών. Πότε μου δεν κατάλαβα γιατί την ώρα που ο επίσκοπος, ο ιερέας ψάλλει τον Αναστάσιμο ύμνο να προκαλείται τέτοια αναστάτωση που να εξαφανίζει την χαρά και την κατάνυξη της στιγμής και ο κάθε κληρικός και οι ψάλτες να προσπαθούν να μην τραυματιστούν. Γιατί άραγε να εμποδίζεται το άκουσμα του Χαρμόσυνου γεγονότος εξαιτίας του οποίου άνοιξαν οι πύλες του παραδείσου, καταργήθηκε ο φθονερός διάβολος, η αμαρτία, ο θάνατος και έγινε η γη ουρανός και ο ουρανός γη. Στο γεγονός αυτό οφείλεται τα τελευταία χρόνια η <<φυγή>> του κόσμου στα μοναστήρια της μητρόπολης μας ώστε οι χριστιανοί να ακούσουν αυτό, για το οποίο αγωνίστηκαν και κόπιασαν 50 περίπου μέρες κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κανείς αγαπητοί αναγνώστες δεν πρέπει να στερεί κάποιον από αυτό που δεν μπορεί ο ίδιος να του προσφέρει πόσο μάλλον από το γεγονός της Αναστάσεως.

Και όσον αφορά το θέμα περί παραδόσεων, που με την πρώτη ευκαιρία ο καθένας το χρησιμοποιεί προκειμένου να υπερασπίσει με πάθος την λανθασμένη, δήθεν θεολογική του αντίληψη, ας είμαστε πολύ προσεκτικοί. Τι είναι παράδοση για την εκκλησία έχει κανείς σκεφτεί; ΠΑΡΑΔΟΣΗ είναι η αδιάσπαστη συνέχεια της πίστης της Εκκλησίας από την επόχή της επί γης παρουσίας του Χριστού, όπως παραδόθηκε στους πρώτους μαθητές του και στους διαδόχους τους. Φορέας της παράδοσης είναι η Αγία Γραφή. Η παράδοση έχει δυναμικό χαρακτήρα και δεν απολυτοποιεί το παρελθόν αλλά το χρησιμοποιεί ως βάση για να προετοιμάσει το μέλλον που είναι ο έρχομός της Βασιλείας του Θεού στην πληρότητα της. Παράδοση λένε ειναι να γίνεται η Ανάσταση στις πλατείες στις 12. Αλήθεια που τα βρήκαμε αυτά;;; Ο ίδιος ο Ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει το του Ησαία ότι ο Χριστός Ματθ.12,19 οὐκ ἐρίσει οὐδὲ κραυγάσει οὐδὲ ἀκούσει τις ἐν ταῖς πλατείαις τὴν φωνὴν αὐτοῦ. 20 κάλαμον συντετριμμένον οὐ κατεάξει καὶ λίχνον τυφόμενον οὐ σβέσει, ἕως ἂν ἐκβάλῃ εἰς νῖκος τὴν κρίσιν· 21 καὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ ἔθνη ἐλπιοῦσι. Και πάλι αγαπητοί αναγνώστες περίλυπος είναι η ψυχή μου.

Η πίστη της εκκλησίας στην ανάσταση του Χριστού αποτέλεσε από την αρχή της ίδρυσης της τον ακρογωνιαίο της λίθο. Ο Απόστολος των Εθνών και ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλησίας Παύλος είναι κατηγορηματικός. Αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός το κήρυγμα μας είναι κενό περιεχομένου αλλά και η πίστη σας κενή. Αυτή ήταν η πίστη των ομολογητών και των μαρτύρων: πίστη στην Ανάσταση του Χριστού, πίστη στην κοινή Ανάσταση όλων των ανθρώπων. Η κοινή Ανάσταση θα πραγματοποιηθεί κατά την Δευτέρα Παρουσία όταν ο Χριστός θα έλθει όχι μέσα σε ταπεινό σπήλαιο αλλά με δόξα για να κρίνει ζώντας και νεκρούς. Αυτό περιμένουμε όλοι: να αναστηθεί το σώμα μας, μεταμορφωμένο, πνευματικό και άφθαρτο να ενωθεί με την ψυχή για να ζήσουμε αιώνια με το Χριστό. Άλλωστε αυτό ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως: Προσδοκώ ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα της Ανάστασης.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ.